Historia Kościeliska

Kiedy jeszcze – w XVIII wieku – Kościelisko noclegi nie było wsią, było… państwem. Tak bowiem (Herrschaft Kościelisko) nazywała się część dóbr zakopiańskich, obejmująca Stare Kościeliska w Dolinie Kościeliskiej i większość lasów w obrębie późniejszej wsi. A ludzka bytność zaczęła się tu na rozrzuconych po południowej stronie Gubałowskiego Pasma polanach, należących do kilkunastu wsi podhalańskich. Stąd pierwotna nazwa wsi – Polany. Dawne osady pasterskie (wspominane w dokumentach od 1623 r.) stopniowo zamieniały się w osiedla. Z nich wywodzą się znakomite podtatrzańskie rody: Krzeptowskich, Nędzów, Obrochtów, Stopków. Do dziś osiedli powstało 21, a zamieszkuje je ok. 4 tysięcy kościeliszczan. noclegi Kościelisko

Wieś słynie jako letniskowo-wypoczynkowa, okazałe domy wczasowe zaczęły tu masowo powstawać po II wojnie. Z osiedla Kiry (kira – gwar. „zakręt, zakos”), nad potokiem Kirowa Woda, przy szosie łączącej Zakopane z Witowem, turyści wyruszają w Dolinę Kościelisko pokoje do wynajęcia.
W opowieściach starych ludzi przetrwała legenda o tym, że gdy król Jan Kazimierz, uciekając przed szwedzką nawałą, przeprawiał się na Węgry – wykorzystał do tego drogę wiodącą przez Palenicę, Butorów Wierch, Polanę Budzówka (jedną z najstarszych polan Kościeliska), Dolinę Kościeliską, Wąwóz Kraków i dalej na Słowację. Przypomina o tym ulica Królewska w Kościelisku, a trakt przez wierchy, polany i dolinę jest zwany Drogą Królewską. Co ciekawsze, Droga Królewska – szeroki, bity trakt – biegnie też w zupełnie innej części Podhala: wierchami w Białce Tatrzańskiej aż po Groń. Być może obie te drogi niegdyś się łączyły lub są fragmentem starego, kupieckiego szlaku na Wiedeń i na Węgry. Kościelisko wille

Postaci, dzięki którym Kościelisko przeszło do legendy i literatury, to: Janosik Nędza-Litmanowski – zbójnicki hetman z powieści Kazimierza Przerwy-Tetmajera, mieszkający ponoć na Nędzówce; Jan Krzeptowski-Sabała – słynny gawędziarz, muzykant i polowac (kłusownik), przyjaciel doktora Tytusa Chałubińskiego; zbójnik i też znakomity gawędziarz – Tomek Gadeja; pisarze ludowi Andrzej Tylka-Suleja i Stanisław Nędza-Kubiniec.

Kościelisko pensjonaty rodowód tradycja przypisuje również jednemu z pierwszych przewodników tatrzańskich i muzykowi, Bartusiowi Obrochcie, którego nuty były natchnieniem dla Karola Szymanowskiego i Ignacego Paderewskiego. Z pewnością w Kościelisku urodził się natomiast Andrzej Stopka-Nazimek – nauczyciel, badacz folkloru, współtwórca ruchu regionalnego.

Jako najcenniejszy zabytek budownictwa góralskiego, przetrwała na Krzeptówkach XVIII-wieczna chałupa Sabały – gniazdo rodu Krzeptowskich i miejsce familijnych zjazdów.

Węgorzewo

Na mazurach doskonałym miejscem do zwiedzania są bunkry z II Wojny Światowej. Węgorzewo noclegi
Trzydzieści niezniszczonych bunkrów znajduje się nad Kanałem Mazurskim, osiem kilometrów od Węgorzewa.

Powstały pomiędzy 1940 a 1944 aby uchronić generałów, oficerów i żołnierzy Wermachtu. Jest to jeden z niewielu zachowanych schronów żelbetonowych. noclegi Węgorzewo

Jedyny na mazurach, który nie został zbombardowany dzięki pokrywie z trawy morskiej i zaprawy cementowej, która doprowadziła do pokrycia mchem. Węgorzewo domki

Dlatego bunkier wygląda jak pagurek co uchroniło go przed zniszczeniem. Szczególną uwagę przykuwa bunkier, zwany „gigant”.

Zbawienny wpływ tężni ciechocińskich znany już jest od 170 lat.
Służą uzdrawiająco na astmę oskrzelową, nawracające zapalenie oskrzeli, nieżyt zanikowy górnych dróg oddechowych, zawodowe zagrożenia chorobami układu oddechowego. Węgorzewo pokoje do wynajęcia
Dobrze wpływają na choroby tarczycy, stany ogólnego wyczerpania, nerwicę wegetatywną, stres, obniżają objawy nadciśnienia tętniczego.  Węgorzewo pensjonaty
Przebywając w pomieszczeniu, w którym znajduje się teżnia już po 45 minutach wchłaniamy dawkę jodu, którą wchłonęlibyśmy przebywając trzy dni nad morzem (po wyładowaniach atmosferycznych, kiedy stężenie jodu jest najwyższe).
Specyficzny mikroklimat utrzymywany w pomieszczeniu w pełni umożliwia wykorzystanie wszystkich mikroelementów obecnych we wdychanym powietrzu.
Tężnie pełnią rolę inhalatora jodowego.

Jak słyszymy słowo piramida odrazu kojarzy nam się z Egiptem i panowaniem Faraonów. I słusznie, kolebka gigantycznych grobowców inspirowała ludzi na całym świecie i od setek lat zastanawiamy się nad precyzją oraz monstrualnością tych budowli.
Grobowiec widoczny obok na zdjęciu powstał na początku 19. wieku z inicjatywy rodziny Farenheida.  Miejscem budowli została wieś Rapa. Oczywiście miejsce jak i sama budowla, to misternie zaplanowane działanie. Farenheid zafascynowany był starożytnym Egiptem  i jednocześnie posiadał dość rozległą wiedzę na temat piramid i zasad wg. których powinny powstawać.

Liczył się każdy szczegół. Odpowiednie pochylenie  piramidy czyli 51 i 52 stopnie, powierzchnia każdej ściany bocznej powinna być równa powierzchni kwadratu o boku równym, to oczywiście tylko część zsad, wg. których powstała minimalistyczna wersja rpiramidy w  Rapie.

Obecnie wielu fascynatów starożytnego Egiptu jak i znawców grobowców zainteresowało się tą budowlą i przeanalizowało jej kształt oraz usytuowanie. Według Pana Leszka Mateli, który zajmuje się radiestezją, to miejsce charakteryzuje się silną koncentracją pozytywnego promieniowania energii Ziemi i Kosmosu.  Dla osób ufającym radiestezji, jest to kolejny element perfekcyjnie zaplanowanej „układanki”  jaką jest grobowiec w Rapie.

Nie ważne czy wierzycie w takie rzeczy czy nie, jedno jest pewne budowla jest nietypowa i budzi zaciekawienie corazwiększej liczby turystów. Środek piramidy, to wycieczka dla osób o mocnych nerwach, ponieważ w grobowcu znajdują się pootwierane trumny ze zmumifikowanymi postaciami.

Cmentarz żołnierzy radzieckich, poległych podczas oswobadzania Węgorzewa, znajduje się naWzgórzu Konopki zwanym przez mieszkańców „Diablą Górą”. Miejsce to leży przy drodze nr 63 Węgorzewo – Giżycko. Na szczyt prowadzą schody, a na szczycie stoi pomnik przedstawiający trzech żołnierzy z karabinami.

Szczytno – historia miasta i zabytki

Powstanie miasta związane jest z zamkiem krzyżackim zbudowanym w poł. XIV w. w pobliżu starego szlaku handlowego biegnącego znad Bałtyku na południe Europy. Zamek, wzmocniony fosą i wałem, ulokowany został na półwyspie między dwoma jeziorami „Sciten Minor” i “Sciten Maior” (z łac.). Szczytno noclegi

Od imienia komtura krzyżackiego Ortolfa z Trewiru, założyciela warowni, nadano jej nazwę Ortolfsburg, a później zmieniono na Ortelsburg. Żyjąca w okolicy ludność słowiańska nazywała to miejsce Szczytnem, od wyżej przytoczonych łacińskich nazw jezior.
W 1360 r. na północ od zamku powstała osada bartników, przybyłych z Mazowsza, którą nazwano Bartna Strona. Istniejąca już w XV wieku osada, położona na pd. od zamku, wraz z jego przebudową i zmianą funkcji, zaczęła się szybko rozwijać. Osiedlili się w niej m.in. budowniczowie i rzemieślnicy zatrudnieni przy budowie zamku. Na początku XVII w. rozwijające się osiedle uzyskało prawo warzenia i wyszynku piwa. Od 1616 r. określano je mianem miasteczka. noclegi Szczytno

Pełne prawa miejskie Szczytno pokoje do wynajęcia uzyskało w 1723 r. Wiek XVII przyniósł pożary, epidemie i zniszczenia spowodowane wojnami. W XIX w. nastąpił wyraźny przestrzenny i demograficzny rozwój miasta, a w 1818 r. stało się ono stolicą powiatu. Wybudowano wiele budynków urzędowych, powstały szkoły. Na przełomie następnego wieku powstał tu ważny węzeł kolejowy. W latach 1883 – 84 wydawano jedyne wówczas w Prusach w języku polskim pismo „Mazur”. W 1910 r. założono tu Bank Mazurski. Okres plebiscytu wzmógł agresję zwolenników germanizacji. Dochodziło do napadów i pobić działaczy ruchu polskiego , rozpędzano wiece i spotkania. Po przegranym plebiscycie, mimo nieustającego terroru, w 1922r. powołano do życia Samopomoc Mazurską. Rok później powstała w Szczytnie nowa organizacja – Zjednoczenie Mazurskie i zaczął ukazywać się „Mazurski Przyjaciel Ludu”. Walkę o polską szkołę w pobliskim Piasutnie przypłacił życiem Jerzy Lanc. Szczytno domki

Koniec II Wojny Światowej przyniósł znaczne zniszczenia. Po ucieczce a potem wysiedleniu reszty niemieckich mieszkańców do wyludnionego miasta, w czerwcu 1945 r. przybył pierwszy transport repatriantów z Wołynia. Dali oni początek nowej społeczności miejskiej. W 1961 r. osiągnęło liczbę ponad 13 tys. mieszkańców, a w lutym 1995 r. liczba ta uległa podwojeniu i wynosiła 27.973 osoby. W 1975r. po zmianie podziału administracyjnego kraju, Szczytno przestało być miastem powiatowym.
Od 1990r. ukazuje się lokalny tygodnik ” Kurek Mazurski”, a od 1997r. „Nasz Mazur”. Rozwojowi miasta sprzyja położenie na pograniczu Krainy Wielkich Jezior. Rosnące zainteresowanie tym regionem turystów krajowych i zagranicznych wpłynęło na decyzje uruchomienia w 1995r. Portu Lotniczego „Mazury”, w Szymanach pod Szczytnem. Zgodnie z nowym podziałem administracyjnym kraju, obowiązującym od 1 stycznia 1999 roku, Szczytno stało siedzibą powiatu szczycieńskiego wchodzącego w skład województwa warmińsko-mazurskiego. Szczytno agroturystyka

Ruiny Zamku Krzyżackiego

Zamek miał charakter przygranicznej strażnicy, ochraniał również przebiegający w pobliżu trakt handlowy z południa nad Bałtyk. Pierwsza budowla była drewniana i spłonęła podczas litewskiego najazdu w 1370 roku. Na jej miejsce wzniesiono zamek z kamienia i cegły, który stał się siedzibą krzyżackiego administratora obwodowego. Na cześć komtura elbląskiego Ortolfa z Trewiru, zamkowi nadano nazwę Ortolfsburg, skąd wywiodło się później miano Ortelsburg. W wiekach XV i XVI był kilkakrotnie obiektem walk podczas wojen polsko – krzyżackich. Po sekularyzacji zamek został przebudowany na rezydencję myśliwską, w której przebywali przyjeżdżający na łowy książęta pruscy, a w latach 1628 – 1629 i w roku 1639 była miejscem pobytu króla polskiego, Władysława IV. Szalejące w XVII stuleciu wojny nie ominęły miasteczka ani zamku. W 1656 roku, podczas katastrofalnego dla całych Mazur najazdu tatarskiego, budowla ta chyba ostatni raz spełniła swe obronne zadanie.
Na początku XVIII w. rozebrano część murów i wież od strony zachodniej, uzyskując materiał do budowy ceglanych domów. Pod koniec stulecia rozebrano część wschodnią, fragment fosy, a przez dziedziniec wytyczono ulicę. W 1925r. ulokowano tu Heimatmuseum, które jako polskie muzeum regionalne przetrwało do roku 1948. W latach 1990 – 92, mury zamkowe zabezpieczono w postaci trwałej ruiny i stanowią obecnie oryginalną scenerię imprez kulturalnych i rozrywkowych organizowanych w sezonie turystycznym.
Ratusz Miejski

Jest to dość młody zabytek wzniesiony w latach 1936 – 1937. Interesujące jest przeszklenie klatki schodowej głównej, na całej jej wysokości, za pomocą kasetonów ozdobionych wyrytymi znakami cechów rzemieślniczych. Na uwagę zasługuje też: bogato zdobiona sala konferencyjna, w której odbywają się m. in. obrady Rady Miejskiej oraz wieża zegarowa stanowiąca świetny punkt widokowy i miejsce wystaw plastycznych. W Ratuszu miesczą się urzędy: Miasta, Gminy, Rady Miejskiej, Rady Gminy oraz Urząd Powiatowy w Szczytnie.

Muzeum Mazurskie

Muzeum Mazurskie w Szczytnie (zajmuje część skrzydła Ratusza) działa od 1945 roku i kontynuuje tradycje dawnego HEIMATMUSEUM, dziedzicząc po nim zbiory w liczbie 600 obiektów prezentujących etnologię, historię, archeologię, sztukę i rzemiosło artystyczne, militaria, numizmatykę i przyrodę. Na wystawie stałej w czterech salach prezentuje się w sposób wyczerpujący i ciekawy kulturę ludową Mazurów: meble, tkaniny, ceramikę, sprzęty oraz narzędzia gospodarskie i rzemieślnicze. Dumą placówki jest unikatowa kolekcja ludowych mazurskich kafli piecowych. Pozostałe ekspozycje stałe dotyczą przeszłości miasta i regionu oraz walorów lokalnego środowiska przyrodniczego. Organizowane są także wystawy czasowe, których temat stanowią zwykle zjawiska zachodzące w lokalnym środowisku.

Kościół Ewangelicko – Augsburski

Obecna bryła Kościoła wywodzi się z XVIII w. choć istnienie świątyni w tym rejonie (ul. Warszawska) poświadczają już dokumenty z 1485r. Założył ją biskup warminski Mikołaj Tungen, a pierwszym proboszczem został Mikołaj z Rzekwuja w ziemi płockiej. Początkowo była to budowla drewniana, która po raz pierwszy spłonęła w latach 1519 – 1521, podczas wojny polsko – krzyżackiej.
W 1525r. kościół przeszedł na własność hierarchii ewangelickiej. W początkach XVIII stulecia powstała budowla murowana.

Chata Mazurska

Chata Mazurska na ulicy Marii Konopnickiej nr 16 jest przykładem dobrze zabezpieczonej chałupy z połowy XIX wieku. Zbudowana z sosnowych bali, na dębowej podwalinie, spoczywającej na podmurówce z głazów, wyróżnia się charakterystyczną ozdobą wieńczącą ścianę szczytową w postaci tzw. pazdura. W obejściu Chaty zorganizowano wystawę dawnego cięższego sprzętu gospodarczego, a wnętrze udostępnione zwiedzającym stanowi ekspozycję sprzętu gospodarczego domu. Strona www: www.chata.szczytno.net.pl

Trakt Królewski

W przeciwnym kierunku niż dawna ulica Rynkowa, biegła droga do Królewca . Jej początek stanowią dziś ulice Sienkiewicza i dalej Mickiewicza, na których zachowano bruk z początku XX wieku. Przy ulicy Mickiewicza usytuowane są zabytkowe budynki browaru szczycieńskiego z końca XIX w.
Interes piwowarski przeżywał wielki rozwój pod koniec XVI kiedy to przebudowano zamek i napłynęło wówczas do podzamkowej wsi wielu rzemieślników i robotników. W latach 1602 – 1603 tutejszym mieszkańcom zostały przyznane prawa do warzenia piwa i odbywania targów i jarmarków. W 1716 r. na blisko 500 mieszkańców zajęciem warzenia piwa trudniło się 36 osób.

Bartna Strona

Bartna Strona, inaczej Buetnerdorf, uzyskała lokację w 1360 r., a więc była starsza od osady podzamkowej. Kopię dokumentu lokacyjnego, na którego podstawie osiedlali się tu polscy bartnicy, można obejrzeć w Muzeum Mazurskim. Mieszkańcy oprócz pilnowania barci zajmowali się również myśliwstwem. W końcu XIX w. Bartna Strona pozostawała najliczniejszą, z wyjątkiem miast, miejscowością w powiecie.W 1912 r. liczyła 3555 mieszkańców, podczas gdy w Szczytnie dopiero po jej wcieleniu żyło w 1914 r. 9300 osób.
Stanowiąc obecnie najstarszą część miasta o wiejskim rodowodzie, zachowała wśród swej zabudowy ciekawe obiekty regionalnego budownictwa ludowego.

Ulica Rynkowa

Ulica Rynkowa to dzisiejsza ulica Odrodzenia, choć dawna nazwa lepiej odzwierciedlała jej rolę i charakter. Do dziś pozostaje głównym traktem komunikacyjnym miasta, krzyżując się z ulicą Warszawską – dawnym traktem warszawskim. Po prawej stronie rynkowej ulicy, idąc w kierunku tego historycznego skrzyżowania od strony ratusza, zachowały się kamienice mieszczańskie będące pozostałością dziewiętnastowiecznej zabudowy centrum. Dokumenty potwierdzają, iż jest to najstarszy rejon Szczytna. W XVI w. były tu dwie karczmy, które prawdopodobnie zapoczątkowały tę osadę.

Dom Polski

Niedaleko dworców PKP i PKS, przy ulicy Polskiej 35, znajduje się budynek, na którym umieszczone są tablice pamiątkowe poświęcone ludziom i instytucjom zaangażowanym w ruch polski na Mazurach. Tu skupiali się w okresie międzywojennym działacze i dziennikarze, pracujący nad propagowaniem i podtrzymywaniem wśród ludu mazurskiego jego tożsamości i odrębności.
Z placówką tą związane są nazwiska takich działaczy, jak Gustaw Leyding – senior i junior, Kazimierz Jaroszyk, redaktor ,,Mazura”, Bogumił Linka, bracia Karol i Hugo Bahrke, a także ich poprzedników: Michała Kajki, Jana Jagiełko, Bogumiła Labusza. W okresie Międzywojennym Dom Polski był ośrodkiem dla takich organizacji, jak Zjednoczenie Mazurskie, Samopomoc Mazurska czy Związek Polaków w Niemczech.

Cmentarze

Są w Szczytnie trzy historyczne wyznaniowe cmentarze. Wszystkie powstały w XIX wieku, jednakże najstarszym jest cmentarz żydowski przy ulicy Łomżyńskiej, założony w 1815 roku.

Inne obiekty historyczne

Budynek Sądu Rejonowego z lat 1867 – 1869, ul. Sienkiewicza
Dom Pomocy Społecznej (dawne gimnazjum żeńskie) z lat 1883/1884
Urząd Skarbowy ( dawne starostwo) z 1885 roku, ul. Warszawska
Wyższa Szkoła Policji z 1886 roku, ul. Piłsudskiego
Budynek Poczty z 1892 roku
Kościół pw. WNMP, w stylu neogotyckim, z lat 1897 – 1899, ul. Konopnickiej
Kościół Chrześcijan Baptystów z 1903 roku, ul. Sienkiewicza
Szpital z lat 1908/1909, rozbudowany w 1921 roku, ul. Curie-Skłodowskiej
Państwowy Dom Dziecka z 1913 roku
Wieża ciśnień (ul. Spacerowa) i wodociągi

Szlaki rowerowe w Bieszczadach: Szlak Naftowy

Szlak Naftowy przebiega przez terytorium dwóch państw: Polski i Ukrainy ukazując turystom miejsca związane narodzinami przemysłu naftowego. Trasa przebiega przez następujące miejscowości: Jasło – Krosno – Sanok – Lesko – Ustrzyki Dolne – Sambor – Borysław – Drohobycz – Lwów. Od wymienionych miejscowości odchodzą boczne ścieżki i pętle dla turystyki pieszej i rowerowej. Bieszczady noclegi

Omawiany szlak nawiazuje do działalności Ignacego Łukasiewicza – wynalazcy lampy naftowej oraz założyciela pierwszej na świecie kopalni ropy naftowej w Bóbrce oraz destylarni i rafinerii w Ulaszowicach. Chorkówce i Polance. Zwiedzając szlak oglądamy obiekty wydobywcze i  przetwórcze oraz miejsca po szybach naftowych. Zobaczymy je wtopione w górski i pogórzański krajobraz oraz w skansenach i muzeach. Zwiedzający szlak mają okazję zobaczyć coraz rzadze ślady „Galicyjskiego Texasu”, którego początki sięgają II połowy XIX w. Bieszczady domki

Ciekawe obiekty na Szlaku Naftowym:Sanok– ekspozycja obiektów przemysłu naftowego z XIX/XX w. w Parku Etnograficznym Muzeum Budownictwa Ludowego noclegi w Bieszczadach
Tyrawa Solna- zachowana infrastruktura kopalni, kiwony
Wielopole- budynki kancelarii, kotłowni, hali adsorberów, poczekalnia dla pracowników
Olszanica – warsztat naprawczo-remontowy urządzeń naftowo- gazowniczych
Wańkowa – kopalnia z kiwonami, kieratami, zbiornikami do magazynowania ropy naftowej noclegi Bieszczady
Ropienka – kiwony, kieraty, zbiorniki do magazynowania ropy naftowej, kancelaria i warsztat, willa Scotów, krzyż z Anglii upamiętniający pierwszy odwiert ropy
Łodyna – siedziba kopalni Łodyna – Brzegi, kiwony, kieraty i zbiorniki do magazynowania ropy naftowej, gazoliniarnia
Brzegi Dolne – czynne złoże ropy naftowej, kiwony i kieraty
Ustrzyki Dolne– zbiorniki na ropę naftową nieistniejącej już rafinerii „Fanto” Bieszczady kwatery
Czarna – kiwony i kieraty oraz zbiorniki do magazynowania ropy naftowej,
Dwernik -czynne złoże ropy naftowej, kiwony i kieraty
Zatwarnica – kiwony i pracujące kieraty

A oto kilka miejsc które warto zobaczyć przebywając w Krościenku.

Zabytkowa zabudowa Krościenko noclegi

W pobliżu rynku kilka starych drewnianych domów mieszczańskich (XIX w.).W dzielnicy Zawodzie przy ul. Zdrojowej stoi kilkanaście drewnianych budynków, które powstały w związku z działalnością uzdrowiska. Najciekawsze z zachowanych budynków wzniesiono w latach w latach 30. XX w. Są to obiekty przeważnie piętrowe, konstrukcji zrębowej, często częściowo potynkowane lub oszalowane, dwutraktowe, z pomieszczeniami mieszkalnymi w poddaszach. Wyróżnia je bogata dekoracja snycerska ganków i balkonów wspartych na słupach. 

Dużą grupę obiektów stanowią domy typu wiejskiego, przedmiejskiego lub małomiasteczkowego wzniesione w 2 połowie XIX lub na początku XX w. Budynki ustawione są do ulicy szczytowo, parterowe, o jednotraktowych układach wnętrz, nakryte dachami dwuspadowymi lub przyczółkowymi z wydatnymi okapami nadwieszonymi nad ścianami.

Zamek Pieniński

Góra Zamkowa (779 m n.p.m.) jest od wielu lat atrakcją turystyczną, a to ze względu na ruiny najwyżej położonej w Polsce warowni – Góra Zamkowa (779 m n.p.m.) jest od wielu lat atrakcją turystyczną, a to ze względu na ruiny najwyżej położonej w Polsce warowni – Zamku Pienińskiego zbudowanego najprawdopodobniej w latach 1257-1287. Wzniesiono go po północnej stronie wierzchołka góry. Do zamku można się było dostać wąskim przesmykiem od strony Masywu Trzech Koron – z pozostałych stron budowlę otaczały strome zbocza skalne. Pod bramą wejściową do zamku znajdowały się piwnice, a tuż za nią wykuto w skale cysternę, w której gromadzono wodę z niewielkiego źródełka.Według podań ludowych zamek wybudował Bolesław Wstydliwy dla swojej żony – Kingi (późniejszej świętej) i tam też znalazła ona schronienie m.in. podczas najazdu Tatarów. Zamek został zburzony w latach 1431-1433, prawdopodobnie przez husytów.

Przed II wojną światową istniała tutaj pustelnia, a w 1904 roku, w skalnej wnęce umieszczono posąg św. Kingi. Obecnie, co roku na zamku, w każdą niedzielę przypadającą w okolicach 24 lipca odbywa się uroczyste nabożeństwo.

Kaplica upamiętniająca epidemię dżumy

Na obrzeżach noclegi Krościenko rozsiane są liczne kapliczki wotywne. Jedną z nich jest kamienna kaplica św. Rocha z lat 1710-1723 na tzw. Ptaszkowej Górce (dziś ul. Trzech Koron). Jest to najstarsza kapliczka mszalna w okolicy. Wzniesiono ją na pamiątkę wielkiej epidemii dżumy w 1710 roku. 

We wnętrzu warto zobaczyć rokokowy ołtarz z końca XVIII w., z wizerunkami Rocha (1865), Sebastiana i Wawrzyńca, a także rzeźbami przedstawiającymi św. Dominika i św. Franciszka.

Kapliczka św. Antoniego Padewskiego

Drewniana kapliczka św. Antoniego Padewskiego z 1881 roku. W środku rzeźba przedstawiająca św. Antoniego z Dzieciątkiem.

Spływ łodziami flisackimi

Jedną z największych atrakcji turystycznych jest spływ Przełomem Dunajca na tratwach flisackich, kajakach lub pontonach. Dunajec powstaje z połączenia wód Białego i Czarnego Dunajca łączących się w okolicy Nowego Targu. Następnie rzeka płynie przez Pieniny, Beskid Sądecki, Kotlinę Sądecką, Pogórze Rożnowskie i Nizinę Nadwiślańską. W Pieninach tworzy malowniczy przełom na odcinku pomiędzy Sromowcami Wyżnymi a Szczawnicą, stanowiąc jednocześnie granicę państwową Polski i Słowacji. Według jednej z legend ludowych, przełom wyrąbał mieczem w skałach król Bolesław Chrobry, dając ujście rzece zalewającej wcześniej Podhale. Dunajec uchodzi do Wisły w okolicach Opatowca. 

Dawniej spływ rozpoczynał się w Czorsztynie, jednak po zbudowaniu zapory na rzece jego trasę skrócono o 6,5 km, a przystań flisacką przeniesiono do Sromowców Wyżnych – Kątów. I stąd właśnie wyruszają tratwy flisaków. Spływ Dunajcem można ukończyć po 18 km w Szczawnicy lub pokonać 23-kilometrową odległość do Krościenka. Sezon flisacki trwa od 1 kwietnia do 31 października.


Zespół PIENINY

Etnicznymi mieszkańcami Krościenko pensjonaty są górale pienińscy. Strój góralski składa się z płóciennej koszuli, białych sukiennych spodni zdobionych motywem w formie serca (tzw. sercówką), kamizelki z sukna z haftem roślinnym, szerokiego skórzanego pasa, kierpców oraz kapelusza o małej główce i niewielkim rondzie. Kobiety noszą  koszule z falbanami przy szyi i mankietach, zdobione białym haftem lub koronką, spódnice z płótna w drobne wzory, zapaski (obszerne fartuchy) oraz haftowane sukienne gorsety z haftem.

Krościeńczanie są bardzo przywiązani do swoich tradycji. W strojach góralskich występują w czasie różnych świąt kościelnych czy innych uroczystości. Zarówno ubiór, gwarę, jak i folklor pieniński kultywują i upowszechniają zespoły regionalne.

Z Krościenko wile pochodzi Regionalny Zespół Pieśni i Tańca „Pieniny” założony w 1953 r. W ciągu długich lat swojej działalności zespół występował w wielu krajach europejskich. Był wielokrotnie nagradzany, m.in. na Międzynarodowym Festiwalu Folkloru Ziem Górskich w Zakopanem, ogólnopolskim Konkursie Tańca Tradycyjnego w Rzeszowie, Festiwalu Górali Polskich w Żywcu i podczas Karnawału Góralskiego w Bukowinie Tatrzańskiej. Ukoronowaniem działalności „Pienin” był występ przed papieżem Janem Pawłem II. Grupa prezentuje na scenie typowe dla regionu pieśni i tańce, jak: obyrtany, polka, śtajerek, ogrodnik, zbójnicki, a także pieśni rekruckie i polanowe oraz tańce: kotecka i zydówka.

Kaplica Przemienienia Pańskiego

Dla upamiętnienia ofiar epidemii cholery wybudowano w roku 1870 kaplicę Przemienienia Pańskiego. We wnętrzu neogotyckiego budynku zachowały się dwa ołtarzyki z obrazami z końca XVII w. Kapliczka pełniła rolę symbolicznej ochrony przed zarazą.


Sosna na Sokolicy

Sokolica (747 m n.p.m.) to szczyt znajdujący się w północno-wschodniej części Pienin Środkowych na terenie Pienińskiego Parku Narodowego. Południowy stok to 310-metrowa przepaść. Poza Trzema Koronami jest to najbardziej popularny szczyt Pienin. 

Rozciąga się stąd wspaniały widok na przełom Dunajca, Tatry i Pieniny. Na szczycie znajdują się sosny reliktowe, najstarsze z nich mają ok. 500 lat. Najciekawsze jest drzewko znajdujące się nad przepaścią, jest to chyba najbardziej rozpoznawalna sosna w kraju ze względu na swój malowniczy wygląd i położenie.

Źródła wody mineralnej 

noclegi w Krościenku występują wody mineralne (szczawy alkaliczno-słone), ze źródłami: Stefan, Michalina, Maria, oraz Dzikie. Źródła zlokalizowane są na Zawodziu (prawy brzeg rzeki Dunajec, dojazd ulicą Zdrojową, około kilometra od centrum).

W miasteczku znajduje się szereg miejsc noclegowych w domach wczasowych i kwaterach prywatnych oraz w gospodarstwach agroturystycznych. Dostępne są również pola namiotowe.

Darłowo

Darłowo noclegi to 14-tysięczne nadmorskie miasto znajdujące się w północno-zachodniej Polsce, w województwie zachodniopomorskim. Położone jest nad Morzem Bałtyckim, w dolinie rzek Wieprzy i Grabowej. Miasto o ponad 700-letniej tradycji może pochwalić się nie tylko średniowiecznym rodowodem ale również zaszczytnym mianem miasta królewskiego. To z uwagi na fakt, iż to właśnie w Darłowie w roku 1382 urodził się Eryk I Pomorski – król Danii, Szwecji i Norwegii zjednoczonych Unią Kalmarską.

200 lat temu, po wschodniej stronie portu powstaje jedno z najstarszych kąpielisk morskich – Darłówko. Nadmorski kurort to dziś prężnie rozwijający się port morski, z nowoczesną mariną, dziesiątkami statków i łodzi wędkarskich a także jedynym w Polsce parkiem wodnym ze słoną bałtycką wodą.

noclegi Darłowo i kąpielisko Darłówko to miejsce cieszące się uznaniem wśród turystów i wczasowiczów. Ponad 5 km szerokich plaż o miękkim, delikatnym i czystym piasku są miejscem idealnym do wypoczywania nie tylko latem, ale każdego dnia roku.

W granicach Darłowa znajduje się 5 km plaż będących latem kąpieliskami morskimi. Przez środek przebiega rzeka Wieprza, dzieląc plażę na wschodnią i zachodnią. Plaża zachodnia poprzez otwarty po horyzont Bałtyk spełnia wymogi aktywnych plażowiczów. Jest to miejsce doskonałe do kąpieli morskich, szaleństw na skuterze, czy jeździe na nartach wodnych. Po stronie wschodniej plaże osłonięte są przez kamienny falochron wyspowy, przez co przy plaży tworzą się  „laguny”. W płytkich basenach woda szybko się nagrzewa i jest o kilka stopni cieplejsza niż na otwartym morzu. Stwarza to idealne warunki dla zabaw dzieci w wodzie, przez co jest idealnym miejscem dla rodzin z dziećmi i osób ceniących kąpiele słoneczne. Tym, którzy na plaży cenią sobie ciszę i spokój, bez ścisku i gwaru polecamy plażę na wschód od tzw. „patelni”. Rozciąga się ona aż do Jeziora Kopań i najlepiej wybrać się na nią rowerem.

Prócz pięknej siatki ścieżek, całej masy dróg i leśnych duktów przez noclegi w Darłowie przebiegają cztery szlaki turystyczne.

Koszaliński Szlak Nadmorski (czerwony) prowadzi wzdłuż Bałtyku przez nadmorskie kąpieliska od Dźwirzyna do Wicia (102 km).
Szlak Rezerwatów (niebieski) długość 71,5 km. Rozpoczyna się w Darłówku kończy w Polanowie.
Szlak Wiatraków (zielony) długość 13 km. Rozpoczyna się w Darłowie z Zamku Książąt Pomorskich, biegnie przez Cisowo, wzdłuż południowego brzegu jeziora Kopań. Kończy się w miejscowości Wicie, łącząc się z czerwonym Szlakiem Nadmorskim.
Szlak Zabytków Średniowiecza (czarny) długość 104 km. Polecany szczególnie dla rowerzystów i turystów zmotoryzowanych. Przebiega przez: Darłowo pokoje gościnne, Dąbki, Dobiesław, Jeżyce, Słowino, Boleszewo, Krupy, Stary Jarosław, Kowalewice, Barzowice, Cisowo, Dąbki.

Droga św. Jakuba to jeden z najważniejszych chrześcijańskich szlaków pielgrzymkowych. Jego tradycja sięga dwunastego w. Celem pielgrzymki jest grób św. Jakuba, który znajduje się w Santiago de Compostela. Darłowo domki

 

Mizerna

Mizerna jest niewielką wsią położoną na terenie znanej turystycznie gminy

Czorsztyn noclegi, znajduje się tutaj ok. 130 niewielkich gospodarstw wiejskich. Rozciąga się

wzdłuż potoku Mizerzanka. Po zbudowaniu Jeziora noclegi Czorsztyn, w dole wioski

zaplanowano i zbudowano dwie przystanie wodne z wypożyczalniami sprzętu

wodnego.

Wieś zlokalizowana na południowych stokach Lubania jest idealnym miejscem dla ludzi ceniących aktywny wypoczynek. Nadaje się by służyć jako miejsce wypadowe na Turbacz (1310 m n.p.m.) oraz Lubań (1211 m n.p.m.), z położonym na jego stokach sławnym rezerwatem leśnym „Modrzewie” – enklawą kilkusetletniego boru modrzewiowego pochodzenia naturalnego. Dolna cześć wsi opada aż do brzegów Jeziora Czorsztyńskiego. Kluszkowce noclegi

Miejscowość osadzona jest w urokliwej okolicy i między innymi z tego powodu chętnie odwiedzana przez turystów, którzy zjawiają się tutaj niemal przez cały rok. Jest to osada położona w płytkiej dolinie potoku nazywanego Mizerzanka na południowych stokach Lubania. Nazwa wsi wzięła początek od jej pierwszego mieszkańca, który jak wynika z opowiadań, przybył nad potok wcześniej niż inni. Jednak nie żyło mu się tu dostatnie. Wędrował po sąsiednich miejscowościach żebrząc. Teraz jednak nazwa mija się z prawdą, ponieważ wieś wciąż się rozbudowuje, powstają nowe pensjonaty, sklepy i restauracje. A wszystko dzięku rozwijającej się agroturystyce. noclegi Kluszkowce

Po utorzeniu Jeziora Czorsztyńskiego w dole wioski powstały dwie przystanie wodne z wypożyczalniami sprzętu wodnego. W górnej części wioski wybudowano na potoku tamę stanowiącą prawdziwy raj dla dzieciaków. Bliskość lasu sprawia, że miejsce idealnie nadaje się na teren rekreacyjny. Oczywiście także Mizerna oferuje tanie noclegi, często również z wyżywieniem.

W miejscowości zlokalizowana jest kaplica pw. Matki Bożej Różańcowej wybudowana w latach 1989-1991. Część obrazów została przeniesiona i odrestaurowana z wyburzonego, z powodu budowy zapory czorsztyńskiej, kościoła św. Mikołaja w Maniowach. We wsi znajduję się cmentarz. Sromowce Wyżne noclegi

 

Cisna

Cisna noclegi, siedziba władz gminy, zlokalizowana w dolinie Solinki, w powiecie leskim.

„Pośród wielu bzdur, które niosą stada chmur, ja lubię deszcz noclegi w Cisnej” można było usłyszeć w piosence Krystyny Prońko. Deszcz w wakacje nie jest mile witany, ale słowa piosenki świadczą o sporej sławie tej bieszczadzkiej wsi. Pobliska główna stacja kolejki wąskotorowej (popularnej i znanej jako „bieszczadzka ciuchcia”) oraz przebiegające przez Cisną interesujące szlaki turystyczne sprzyjają zaciekawieniu turystów tą miejscowością.

Dzisiejsza noclegi Cisna to znana miejscowość turystyczna z bogatą bazą noclegową, ośrodkami wypoczynkowymi, schroniskiem młodzieżowym, a także zapleczem gastronomicznym, które oferuje turystom smaczne posiłki. Atrakcją turystyczną we wsi jest przystanek kolejki wąskotorowej, gdzie możemy podziwiać parowóz z niewielkimi wagonikami, poza tym umiejscowione są tu Izba Tradycji, galeria sztuki ludowej, prezentująca prace miejscowych artystów oraz liczne sklepiki z pamiątkami. Wart odwiedzenia jest również unikatowy w całej okolicy ciśniański cmentarz, gdzie położony jest najstarszy w Bieszczadach nagrobek (1842 r.). W mogile pochowany jest Antoni Kwieciński wraz z dwiema wnuczkami. Dziewczynki i ich dziadek odeszli w czasie epidemii cholery. Miejscową osobliwością nekropoli są groby wyznawców prawosławia i rzymskokatolickie. Na cmentarzu znajdziemy również fundamenty, które są pozostałością po cerkwi, zburzonej w 1956 r. Wyciąg narciarski i trasy zjazdowe, powodują, że Cisna odwiedzana jest latem i zimą. Urokliwe miejsca i dobrze przygotowane trasy narciarskie zapewniają udany wypoczynek zimą. Natomiast latem, możemy wędrować po licznych w okolicy szlakach turystycznych i ścieżkach dydaktycznych, które ukarzą nam bogactwo bieszczadzkiej przyrody.

Przez Cisna pokoje gościnne poprowadzony jest główny szlak beskidzki, oznaczony kolorem czerwonym, który „przychodzi” tutaj z Komańczy, przez Chryszczatą i Przełęcz Żebrak (ok.8 h), natomiast z Cisnej prowadzi on przez całe Bieszczady, kończąc swoją drogę w Wołosatem.

W Cisna pensjonaty bywał Aleksander Fredro, nasz wspaniały komediopisarz. W pamiętniku „Trzy po trzy” zawarł opis podróży z Chyrowa, przez Lesko i Baligród do Cisnej. Również Wincenty Pol i Zygmunt Kaczkowski składali wizyty w miejscowości.