Ząb

Jest najwyżej położoną miejscowością w Polsce Ząb noclegi. To atrakcyjne położenie wsi wykorzystywane jest w okresie zimy dla upowszechniania sportów zimowych, szczególnie narciarstwa. Piękna panorama Tatr, poszerzająca się baza noclegowa i gastronomiczna, atrakcyjne pensjonaty
o wysokim standardzie (niektóre również z basenami) oraz cztery wyciągi narciarskie z dobrym zapleczem zachęcają coraz większe rzesze do spędzania tu zimowego wypoczynku i rekreacji. Ząb to również rodzinna miejscowość wielu wybitnych sportowców, którzy w przeszłości , jak Stanisław Bobak i obecnie – Kamil Stoch, współtworzą oblicze polskiego narciarstwa. noclegi Ząb

Główne atrakcje:

KOŚCIÓŁ PW. ŚW. ANNY
Wieś chlubi się pochodzący z 1921 r. stylowym drewnianym kościołem pw. św. Anny,  Ząb pokoje do wynajęcia
z zabytkowym ołtarzem projektowanym przez wybitnego rzeźbiarza Wojciecha Brzegę oraz pięknym cmentarzem obsadzonym limbami. Parafię erygował w 1932 r. kardynał Adam Sapieha.

WIEŻYCZKA PAPIESKA
Przez wieś przebiega słynny „Szlak Papieski”, którym 7 czerwca 1997 r. przejeżdżał Ojciec Święty Jan Paweł II z Krzeptówek do Ludźmierza. Na pamiątkę tego wydarzenia na granicy administracyjnej gminy Poronin wzniesiono wieżyczkę papieską z okolicznościowym napisem: „Witaj Gazdo Świata w miejscu, skąd najbliżej do nieba”. Ząb agroturystyka

DOROŻKI I KULIGI KONNE
Dla turystów kontakt z nimi może przybierać kilka różnych form. Najpopularniejsze są zdecydowanie dorożki wożące turystów. Ich postoje można znaleźć w różnych miejscach Podhala, głównie w okolicach Krupówek, dokąd wszystkie trafiają w szczycie sezonu turystycznego, choć nie tylko. Nie mają one określonych tras i działają w pewnym sensie jak taksówki. Można poprosić o kurs w dowolne miejsce i jeśli nie będzie ku temu jakichś poważnych przeciwwskazań, ubrany w strój ludowy góral chętnie nas tam zawiezie.  pensjonaty Ząb
Trzeba się tylko potargować o odpowiednią cenę, bo górale lubią swoje dudki.
W zimie dorożki kursują w umiarkowanym zakresie i znacznie ciekawszą opcją są kuligi urządzane po Zębie i na jego peryferiach. Kulig w Tatrach, na tle lasu i gór, pod niebem pełnym gwiazd niewidocznych w zanieczyszczonych światłem miastach, to naprawdę niezapomniane przeżycie.

CMENTARZ
Z okolicy cmentarza jest wspaniały widok na góry, od Tatr Bielskich po Zachodnie. W ostatnich latach wybudowano też w Zębie ładną stylową kaplicę. Poza tym godna polecenia jest także sama zabudowa wsi niestroniąca od tradycyjnych rozwiązań architektonicznych. Spacerując drogą biegnącą z grzbietu Gubałówki, przez Ząb i wioski położone w kierunku północnym, nie sposób też pominąć licznych tablic, krzyży i kapliczek, które świadczą nie tylko o rzeźbiarskim kunszcie miejscowych górali, ale również o ich życiu religijnym.

Atrakcje w Poroninie

Ta urokliwa wioska cieszy się wielkim zainteresowaniem turystów poszukujących odpoczynku na łonie natury. Wyjątkowo piękne walory przyrodnicze pozwalają na prawdziwy relaks, o czym niejeden z nas marzy. Tereny wokół wsi Poronin to idealne miejsce dla miłośników turystyki pieszej i rowerowej. Nie zanudzą się tam również miłośnicy narciarstwa, bowiem w sezonie zimowym dla turystów udostępniony jest wyciąg narciarski. Poronin noclegi

noclegi Poronin i okolice mogą się pochwalić mnóstwem pięknych pensjonatów, które zachęcają do spędzenia urlopu, niezależnie od pory roku. Poronin jest bowiem piękny o każdej porze roku, o czym warto się przekonać.
Poza atrakcjami rekreacyjnymi wioska ma do zaoferowania kilka ciekawych miejsc, na które warto zwrócić uwagę. Jednym z nich jest niewątpliwie Muzeum Lenina w Poroninie, które jest placówką muzealną. Muzeum funkcjonowało w latach 1947-1990 w Poroninie, upamiętniając Włodzimierza Lenina. Znajdziemy tam również Pomnik Lenina.

Co jeszcze warto zobaczyć w Poronin pokoje do wynajęcia?

Jak już zostało wspomniane, wioska ta przyciąga do siebie miłośników narciarstwa, a to wszystko za sprawą działających na terenie gminy licznych wyciągów narciarskich, z których warto skorzystać. Galicowa Grapa to dwa wyciągi mające 800 metrów długości. To idealne miejsce dla początkujących i średnio zaawansowanych narciarzy. Poronin agroturystyka

Godną uwagi trasą jest trasa narciarska U Gruloka, która posiada 250 metrów długości. Na jej stoku znajduje się szkółka narciarska, która uczy jazdy na nartach oraz wypożyczalnia sprzętu narciarskiego.
Poronin wille i jego okolice posiadają ciekawą budową architektoniczną. Znajdziemy tam Przysiółek Stasikówka czyli dawne góralskie chaty. Domki te w całości zostały wykonane z drewnianych bali i związane na węgłach poprzez specjalne nacięcia.

Miłośników sakralnych zabytków zapraszamy do znajdującego się w Poroninie kościoła św. Marii Magdaleny.
Z racji tego, że w Poroninie bywali wielcy nasi rodacy tacy jak: Jan Matejko, Kazimierz Przerwa-Tetmajer, Leon Wyczółkowski, Jan Kasprowicz, Władysław Orkan czy Leopold Staff., można śmiało powiedzieć, że wioska ta była niegdyś bardziej popularna niż nasze Zakopane. Ten, kto był przynajmniej raz w Poroninie, wcale się temu nie dziwi. Jest to bowiem wieś zasługująca na szczery podziw.

Rajd Arado w Karpaczu

W dniu 1.05.2015 „Rajd Arado” odwiedzi Karpacz noclegi.
Na zbiegu ulic Konstytucji 3 Maja i Mickiewicza (skwer koło postoju taksówek ) od godz.12.00 stanie Komputerowe centrum promocyjne rajdu oraz gry „WORLD OF TANKS” – każdy chętny będzie mógł się zmierzyć w bitwie czołgów z 60 000 000 graczy na całym świecie, wziąć udział w licznych konkursach z wspaniałymi nagrodami oraz skosztować wojskowej grochówki. Karpacz tanie noclegi

Rajd Arado Karpacz noclegi pensjonaty

Około godziny 16:00 uczestnicy rajdu przygotują inscenizację, która w tym roku będzie w formie tryumfalnego marszu zwycięstwa wzdłuż ulicy Konstytucji 3 Maja . W paradzie tej udział weźmie Amerykański czołg z okresu II Wojny Światowej Steewart M3 oraz 30 rekonstruktorów w mundurach Amerykańskich z okresu II Wojny Światowej . Karpacz wille

Czy nikt nie zakłóci tej sielanki ??? , co z oddziałem fanatycznych snajperów pozostawionych w Karpaczu przez cofające się wojska niemieckie ??? Karpacz pokoje gościnne

Scenariusz powyższej intrygi nasuwa się sam – mordercza walka w „alei snajperów”. Wydarzeniem tym celujemy na godzinę 16:30 po czym wszyscy uczestnicy rajdu wraz z mieszkańcami i turystami będą świętować 70 rocznicę zakończenia II Wojny Światowej obok naszego centrum gier na skwerze przy ulicy Mickiewicza .
70 rekonstruktorów, czołg Stuart, 12 zabytkowych pojazdów historycznych, 1500 szt. amunicji ślepej do wystrzelenia podczas rekonstrukcji to mieszanka iście wybuchowa gwarantująca niezapomniany piątek w Karpaczu z historią w tle!

Zajawka: www.youtube.com/watch?v=V_g148GySEI
godz. 10.00-Stanowisko World of Thanks przy DW Mieszko
godz. 17.00- Widowsko historyczne „Aleja anajperów” ul.Konstytucji 3 Maja (deptak)
godz. 17:30 Prezentacja pojazdów historycznych przy ul. Mickiewicza

 

Roztocze

Roztocze noclegi, nie mylić z roztoczami ( jak robią to niektórzy ludzie z zachodniej Polski) jest miejscem, które szczególnie gorąco i serdecznie chcę polecić ludziom żądnym turystycznych wrażeń.  Zapraszam  do krainy położonej między wyżyną Lubelską  a kotliną Sandomierską.  Urodziłem się i wychowałem na Roztoczu. Kiedyś dziwiłem się „co ludzie, z dużych miast  widzą w spędzaniu czasu w takich miejscach”. Dziś, gdy już kilka ładnych lat nie mieszkam w rodzinnych stronach, zacząłem doceniać uroki Lubelszczyzny i rozumiem zachwyty i westchnięcia przyjezdnych, którzy mają okazję tam zawitać. Natura, cisza , spokój, i (jeszcze!) brak pielgrzymek turystów zachęca do odpoczynku w tym miejscu. I wcale nie trzeba się tu nudzić- bo atrakcji cieszących oko i ucho jest tam całkiem sporo. Roztocze noclegi domki

Szumy nad rzeką Tanew to kolejne miejsce, które warto zobaczyć będąc na Roztoczu. Przybywają tu turyści z okolicy i nie tylko, po to by podziwiać,  jak rzeka przepływająca przez leśne pagórkowate tereny poradziła sobie z naturą tworząc półki z mini wodospadami. Roztocze agroturystyka

Zagroda Giuciów – tutaj można cofnąć się w czasie o kilkaset lat. Jeśli chcesz zobaczyć jak wyglądała kiedyś Polska wieś z zabudowaniami krytymi strzechą, warto wybrać się do Guciowa. Wewnątrz skansenu, zgromadzono przyrządy i narzędzia codziennego użytku jakie w minionych latach wykorzystywali nasi przodkowie.

Szlaki turystyczne Roztocze pokoje do wynajęcia. Dla miłośników długich pieszych wędrówek, jak i rowerowych eskapad na łonie natury Roztocze również ma coś ciekawego do zaoferowania. Znajduje się tu sporo ciekawych szlaków pieszych i rowerowych, gdzie na ich trasie można niejednokrotnie spotkać dzikie zwierzęta jak i piękne pagórkowate krajobrazy.  Szczególnie polecam szlak niebieski ze startem w Bełżcu ( stacja PKP) przecinający całe roztocze, na któego trasie znajdziemy to co na Roztocze pensjonaty najciekawsze i najpiękniejsze.

Niedzica dla turysty

Tuż nad Niedzica noclegi wznosi się góra Tabor. Pod skałą Groby, pomiędzy szczytem góry, a za zamkiem ostatnia właścicielka Ilona Salamon urządziła w 1936 roku cmentarz swojej rodziny. Tu przeniosła prochy swojego męża – Gezy, jego brata Andora. Pod koniec wojny Ilona wyjechała na Węgry, zmarła w 1964 r. w przytułku dla starców. Jej syn w 1977 r. sprowadził jej prochy,a a także jej syna Istvana na ten malutki cmentarzyk w tanie noclegi Niedzica.

Przez długi czas zamek wzniesiony w 14 w. przez rodzinę Berzeviczych w Niedzica noclegi domki, wraz z bliźniaczą warownią w Czorsztynie, strzegł polsko-węgierskiej granicy przebiegającej nurtem Dunajca. Twierdza wielokrotnie zmieniała właścicieli, a z jej przeszłością związanych jest kilka legend – o przepowiedni Cyganki dotyczącej dębu, o sławnym zbójniku Janosiku, o dziwnej miłości Brunhildy i Bogusława Łysego oraz o miłości angielskiego rycerza Kambeka. Niezwykle skomplikowane i bardzo barwne dzieje niedzickiej budowli w doskonały sposób opowiadają miejscowi przewodnicy. Mimo żehistoria zamku jest nierozerwalnie związana z Węgrami, to jego największa i jak najbardziej prawdziwa tajemnica, pomimo swej fantastyczności, prowadzi aż do… Peru! Niedzica pokoje do wynajęcia

Niestety do tej pory nieznane jest miejsce ukrycia inkaskich skarbów, gdyż „rzemiennego” przekazu nikomu nie udało się odczytać. Zaginęły także wszystkie dokumenty związane ze sprawą adopcji Antonia. Spełniła się za to tragiczna przepowiednia – trzydzieści lat po znalezieniu quipu Andrzej Benesz, ówczesny wicemarszałek Sejmu PRL, zginął w wypadku samochodowym…

Obraz „Moc Żywiołów” jest ogromnym malowidłem 3D na górnej części spacerowej tamy w Niedzicy. Stojąc z aparatem w wyznaczonym punkcie, możemy zrobić sobie piękne zdjęcie na którym ujrzymy szalejące wiry, wodospady i płynącą rzekę. Niewątpliwa atrakcja zapory, autorstwa Ryszarda Paprockiego (który namalował także trójwymiarowy obraz w Wieliczce) oraz Zbigniewa Wojkowego. Cały obraz mierzy 34 m. i warto się wdrapać na zaporę, pomiędzy jeziorem Czorsztyńskim i Sromowickim, aby go zobaczyć. Niedzica noclegi agroturystyka

Powstanie sztucznych jezior na Dunajcu przyczyniło się do znacznego rozwoju turystyki żeglarskiej w Pieninach. Jednym z większych kompleksów rekreacyjnych jest zespół wypoczynkowy Polana Sosny, w skład którego wchodzi pensjonat Chata Spiska, regionalna wiata z grillem, skansen, pole karawaningowe oraz kilka wyciągów narciarskich. Jednak główną atrakcją ośrodka jest restauracja Dwór urządzona w oryginalnym 18-wiecznym dworze szlacheckim, przeniesionym na to miejsce z pobliskiej wsi Grywałd. Przez wiele lat w tej malowniczo położonej miejscowości swoją posiadłość miała rodzina Dziewolskich.

W Zwierzyńcu

Roztoczański Park Narodowy Zwierzyniec noclegi utworzono w 1974 r. Obejmuje niewielką część pagórkowatego Roztocza Środkowego, przeciętą doliną górnego odcinka rzeki Wieprz. Z 8,5 tys. ha powierzchni parku 93% zajmują lasy. Ich najcenniejsze fragmenty to bory jodłowe i buczyna, zwana przez botaników karpacką. W istocie roztoczańskie jodły i buki przypominają lasy karpackie. Przewyższają je nawet pod względem stanu tanie noclegi Zwierzyniec zdrowotności i osiąganymi rozmiarami. Rekordowe jodły mierzą często 50 m wysokości, a ich pnie mają ponad cztery m w obwodzie! Najpiękniejsze partie naturalnej kniei porastają wzgórza, które mogą być uważane (zwłaszcza przez przybyszów z nizin) bez mała za beskidzkie. Niektóre wzniesienia osiągają do 100 m wysokości względnej! Bory jodłowe i buczynę karpacką, w której oprócz buka występuje klon, jawor i grab, objęto ochroną w obszarach ochrony ścisłej: „Bukowa Góra”, „Jarugi”, „Nart” i „Czerkies”. agroturystyka Zwierzyniec

Symbolem Roztoczańskiego Parku Narodowego jest konik polski. Od 1982 r. ten potomek dawnych tarpanów ma swoją ogrodzoną ostoję w okolicy Zwierzyńca i Stawów Echo. Tarpany z dawnego zwierzyńca, czyli łowieckiego rezerwatu Zamoyskich, który do początku 20 w. istniał w okolicy Zwierzyńca, trafiły za zgodą ordynata do chłopskich zagród we wsiach okolic Biłgoraja. Z biegiem lat nastąpiło skrzyżowanie dzikich koni leśnych z końmi domowymi. Jeszcze przed 2 wojną światową podjęto próbę przywrócenia wymarłego gatunku. W tym celu spośród koników żyjących w podbiłgorajskich wsiach wyselekcjonowano osobniki o cechach najbardziej zbliżonych do dzikich koni leśnych. W efekcie wieloletnich zabiegów hodowlanych uzyskano zwierzę bardzo przypominające dawne tarpany. Nazwano je konikiem polskim. Odwiedzając park, możemy spotkać się „oko w oko” z łagodnymi i ciekawskimi konikami. O takie spotkanie najłatwiej w okolicy Stawów Echo, w pobliżu plaży oraz przy platformie widokowej koło Rybakówki. Zwierzyniec pokoje do wynajęcia

Wzniesiony na poczatku 19 w. Browar Angielski w 1806 r. rozpoczął warzenie doskonałych gatunków piwa. Remontowany po pożarach w 1810 r. i 1878 r., funkcjonuje do dnia dzisiejszego jako część grupy „Perła – Browary Lubelskie SA”. Produkcja odbywa się w świetnie utrzymanych 19-wiecznych budynkach. Obok znajdują się dawny budynek bednarni i dom dyrektora browaru. noclegi Zwierzyniec

Dodatkową atrakcją jest działający przy browarze (w okresie letnim) bar, gdzie w przyjemnej scenerii można poświęcić się degustacji świeżutkich chmielowych napojów.

W gminie Bukowina

Gminę Bukowina Tatrzańska noclegi tworzy osiem wsi: na grzbietach i stokach Pogórza Gliczarowskiego rozciąga się Bukowina Tatrzańska, a w jego dolinach leżą Groń i Leśnica, zaś najbardziej na południe wysunięte sąBrzegi. W dolinie Białki, na lewym jej brzegu leży Białka Tatrzańska, a na przeciwnym, należące już do Spisza – Czarna Góra, Jurgów i Rzepiska.

Okolice noclegi Bukowina Tatrzańska posiadają swoisty klimat lokalny. Średni roczny opad wynosi 854 mm. Pokrywa śnieżna utrzymuje się od grudnia do marca, a w wyżej położonych osiedlach do końca kwietnia.

Osią komunikacyjną gminy są droga krajowa numer 49 wiodąca z Nowego Targu do granicy państwa w Jurgowie oraz droga wojewódzka numer 960 prowadząca przez Bukowina Tatrzańska agroturystyka do granicy państwa w Łysej Polanie.

ATRAKCJE TURYSTYCZNE GMINY:

Tatry

Na terenie gminy Bukowina Tatrzańska pensjonaty leżą Tatry Wysokie z takimi skarbami jak Morskie Oko, Rysy, Dolina Pięciu Stawów Polskich, Orla Perć, Wołoszyn czy Świnica.

Wspaniałe tereny narciarskie, sztucznie dośnieżane i oświetlone, z zapleczem gastronomicznym: w Białce Tatrzańskiej, obsługiwane przez pięć kolei krzesełkowych w ośrodkach narciarskich „Kotelnica Białczańska” i „Bania” oraz przez dziesięć wyciągów orczykowych; w Bukowinie Tatrzańskiej, obsługiwane przez dwie koleje krzesełkowe w ośrodkach narciarskich „Turnia” i”Rusin-ski” oraz przez szesnaście wyciągów orczykowych; w Jurgowie, obsługiwane przez kolej krzesełkową i dwa wyciągi orczykowe w ośrodku narciarskim „Hawrań”; w Czarnej Górze, obsługiwane przez kolej krzesełkową i wyciągi orczykowe w ośrodku narciarskim „Koziniec”.

Bukowina Tatrzańska wille jest na tyle ciekawą miejscowością, że pomimo małej liczby zabytków nie można się tutaj nudzić. Piękne położenie wsi samo zachęca do długich spacerów po bukowiańskich wierchach: Olczańskim, Głodowskim, Rusińskim, Kurucowym, Bachledowym, Buńdowym, Kramarskim i Spiskim, bowiem z każdego wierchu rozciąga się odrobinę inna, panorama gór i dolin podhalańskich. Najpiękniejszy widok na Tatry rozciąga się z Głodówki – polany położonej przy drodze do przejścia granicznego na Łysej Polanie. Wówczas można zobaczyć nie tylko Giewont i Kasprowy Wierch, lecz także najwyższe szczyty Słowackie:Gerlach, Łomnicę i Lodowy Szczyt. Podążając dalej na południe wzdłuż szosy po lewej ręce ukażą się jak na dłoni Tatry Bielskie z majestatycznymi wierzchołkamiMurania i Hawrania.

Zabytkami, które warto zobaczyć w Bukowinie Tatrzańskiej są:

Drewniany kościół parafialny NSJ zbudowany w latach 1887-1900 przez miejscowego górala Jędrzeja Kramarza, który również był autorem wyposażenia świątyni. W 1994 r. świątynia została wpisana w rejestr zabytków, a tym samym uchroniona od rozbiórki i pozostawiona jako świadectwo religijności ludu podhalańskiego. Obecnie w starym kościółku w czasie Wielkanocy urządzany jest Grób Pański, a przy okazji imprez kulturalnych świątynia spełnia rolę galerii.

Dom Ludowy – obecnie największy drewniany budynek w Polsce – jest zarazem materialnym i duchowym centrum Bukowiny Tatrzańskiej. Powstał w latach 1923-28 z inicjatywy ówczesnego kierownika szkoły Franciszka Ćwiżewicza. W Domu Ludowym mają miejsce ciekawe imprezy folklorystyczne m.in.: odbywający się od 1973 r. Góralski Karnawał, oraz słynne Sabałowe Bajania, występy zespołów góralskich oraz przedstawienia teatralne w gwarze góralskiej, grane przez miejscową amatorską grupę teatralną. Od 1996 r. organizowany jest w tutaj Sejmik Wiejskich Zespołów Teatralnych a od 1999 r. w Domu Ludowym działa Szkoła Ginących Zawodów – niecodzienna placówka oświatowa mająca na celu ocalić z zapomnienia tajniki rzemiosł góralskich: snycerki, kowalstwa, garncarstwa, haftu, itp.

Ryn historia

Po raz pierwszy w źródłach pisanych mieszkańców tych ziem – Prusów wspomina Tacyt ok. I wiek n.e.). Aleksandryjski geograf Ptolemeusz, w II w. n.e. mówi już o plemionach pruskich, wymieniając m.in. Galindów, którzy zamieszkiwali Krainę Wielkich Jezior Mazurskich, a więc również i okolice dzisiejszego Rynu. Ten mający oryginalne obrzędy, tradycje i wierzenia pogański lud przeżywał swój rozkwit około VI w.n.e. Na przełomie XI i XII w. Galindia stała się obiektem najazdów polskich. Reszty zniszczeń dokonali Jaćwingowie (inne plemię pruskie), tak więc przybyli tu na początku XIII w. Krzyżacy zastali jeżeli nie wyludnioną, to przynajmniej opustoszałą okolicę. Ostatecznie podboju tych ziem dokonali Krzyżacy w latach 1240-1283. Ryn noclegi

Zasadniczą akcję kolonizacyjną przeprowadzono dopiero w XV i XVI w., sprowadzając na te tereny głównie chłopów polskich z Mazowsza. W tym czasie powstawały prawie wszystkie istniejące do dziś na terenie gminy Ryn noclegi tanie wsie.

Najstarsze informacje o Rynie, a właściwie krzyżackim zamku, który dał początek osadzie
i późniejszemu miastu Ryn noclegi domki pochodzą z kroniki Wiganda z Marburga z 1377 r., i w tymże roku zamek na pewno był już ukończony. Niektóre źródła mówią, że stało się to w 1376 roku, a prace archeologiczne sugerują możliwość znacznie wcześniejszego datowania. Należy przy tym pamiętać, że możemy mieć tu do czynienia z dwiema różnymi budowlami – pierwotną, z drewna i gliny i późniejszą, właściwą – z kamienia i cegły. Ryn domki letniskowe

Krzyżacy budowali zamki w niedużej odległości od siebie (ok. 20-30 km), tak aby konno, sprawnie i szybko można było przekazywać ważne wiadomości. Istotne znaczenie miały również względy strategiczne. Często planując miejsce na budowę wykorzystywano obecność jezior i ukształtowanie terenu. agroturystyka Ryn

Zamek ryński wybudowano na wzgórzu będącym wąskim przesmykiem pomiędzy dwoma jeziorami, z których jedno stanowiło naturalną fosę. Kompleks zamkowy składał się z zamku właściwego oraz położonego na wschód podzamcza.

Budowla mieściła izby mieszkalne, gospodarcze i magazyny. Dwukondygnacyjny, drewniany ganek obiegał dziedziniec wewnętrzny, z którego wchodziło się do środka. Parter, pozbawiony okien w murze zewnętrznym, pełnił rolę piwnicy. Główne, najbardziej reprezentacyjne pomieszczenia: kaplica, kapitularz (jadalnia), refektarz (sala zebrań i narad) – znajdowały się na pierwszym piętrze, drugie natomiast pełniło rolę spichlerza. Podzamcze mieściło stajnie, stodoły, kuźnię itp. Podstawowym elementem fortyfikacyjnym budynku zamkowego były ceglane mury zewnętrzne o niewielkich oknach. Funkcje obronne spełniał ganek (biegnący pod dachem, na murach zewnętrznych), z którego można było odeprzeć atakujących wrogów rozgrzaną smołą lub strzałami z łuku, kuszy bądź później – broni palnej.

W 1393 r. Ryn stał się stolicą komturstwa. Pierwszym ryńskim komturem był wójt tczewski Fryderyk von Wallenrod.

W zamku ryńskim rezydował konwent. Zgodnie z założeniem powinien składać się z komtura, dwunastu rycerzy oraz sześciu kapłanów. W praktyce liczby te okazywały się bardzo różne. Komtur, jako zwierzchnik, zarządzał zamkiem i podległymi dobrami. Był odpowiedzialny za ściąganie podatków i danin, posiadał władzę sądowniczą, a nade wszystko był głównym dowódcą wojskowym okręgu i głową wspólnoty zakonnej.

Oprócz znaczenia militarnego, zamek pełnił rolę administracyjno-gospodarczą, zaopatrując zakon m.in. w ryby, miód i mięso dzikiej zwierzyny. Ryńskiemu komturowi podlegały zamki m.in. w Lecu (Giżycku), Szestnie i Barcianach. Miał on do dyspozycji duży statek, kilka mniejszych, rybackie łodzie i powstałą ok. 1412r. hutę żelaza.

W trosce o rozwój gospodarczy wybudowano liczne folwarki i majątki (m.in. folwark Sancti Nicolai – dzisiejsze Mikołajki).

Zaczęły powstawać tartaki i młyny. Otaczające zamek jeziora (Ryńskie i Ołów) połączono podziemnym, murowanym kanałem o długości ponad 170 m. (istniejącym i funkcjonującym do dziś! – jest to jeden z ciekawszych zabytków pokrzyżackich). Wykorzystując siedmiometrową różnicę poziomów między jeziorami uzyskano naturalny napęd zamkowego młyna.

W czasie Wielkiej Wojny z Zakonem Krzyżackim głównym zadaniem wojsk ryńskiego komtura było strzec obszaru między Puszczą Piską a Pregołą (tędy właśnie, jak sądzono, miały próbować dostać się do Malborka chorągwie polsko-litewskie). W 1422 roku Ryn zdegradowano do rangi prokuratorii.

Mimo strategicznego położenia, grubych murów i masywnej konstrukcji, zamek nie oparł się oblężeniu powstańców Związku Pruskiego w połowie XV w. Ocalałych Krzyżaków bezlitośnie topiono w okolicznych jeziorach i bagnach. W krzyżackie władanie powrócił zamek po niespełna roku, odbity przez zaciężne wojska.

Kończący wojnę trzynastoletnią traktat toruński z 1466r pozostawił Ryn w obrębie państwa krzyżackiego. Komturstwo przywrócono tu w 1468r. (1477?).
Wraz z zamkiem rozwijała się osada (podzamcze), która dała początek przyszłemu miastu.

W końcu XV w. Podzamcze otrzymało prawa osiedla targowego, co w znacznym stopniu przyczyniło się do jego rozwoju.

W XVI w. Ryn stał się centrum administracyjno – osiedleńczym. Po likwidacji Zakonu Krzyżackiego, a co za tym idzie również komturstwa ryńskiego, utworzono tu Starostwo Prus Książęcych.
Nadzieje na dalszy rozwój osady rozwiał najazd tatarów, którzy w połowie XVII w. spustoszyli całą okolicę, biorąc część mieszkańców w jasyr, a resztę wycinając w pień.
Pół wieku póżniej epidemia dżumy dokonała tak wielkich spustoszeń, że niektóre wsie wyludniły się niemal całkowicie. Pozostali przy życiu mieszkańcy opuszczali swoje domostwa, chroniąc się w pobliskich lasach.

W 1723 r. Ryn otrzymał prawa miejskie. Miało to spowodować wyjście z impasu spowodowanego minionymi klęskami i ułatwić rozwój. Przybywającym osadnikom oferowano wiele przywilejów, m.in. przyznawano bezpłatnie plac na budowę domu, pokrywając trzecią część kosztów jego budowy, zezwalano na bezpłatny wyrąb drzew. W połowie XVIII w. władze wystawiły zamek na licytację. Od tamtej pory aż do połowy XIX w. zmieniali się jego prywatni właściciele, a przechodzący z rąk do rąk obiekt coraz bardziej chylił się ku upadkowi.
W połowie XIX w. w przebudowanym zamku powstało więzienie. Czterystu sześćdziesięciu ośmiu osadzonych tu więźniów zatrudniono do ciężkich robót, min. przy budowie drogi do Sterławek Wielkich.
Niemal do końca XVIII w. Ryn był miastem polskim. W XIX w. zaczęto prowadzić systematyczną i stanowczą akcję germanizacyjną. Sprowadzono osadników z Niemiec, ograniczając lub nawet zakazując osiedlania się Polakom. W połowie XIX w. stosunek ludności polskiej do niemieckiej wynosił dwa do jednego, a podczas ogłoszonego w 1920 roku plebiscytu, za Polską nie padł już ani jeden głos…

W okresie międzywojennym Ryn zasłynął jako miejscowość uzdrowiskowa. W mieście funkcjonowało sześć hoteli, liczne nocne lokale, dancingi, bary, kąpieliska i łaźnie. Można było tu przybyć parostatkami, autobusami pocztowymi albo kolejka wąskotorową.

Oprócz białych, miasteczko posiada jednak czarne karty swojej historii, a to za sprawą zamkowego więzienia, będącego ponoć miejscem kaźni przeciwników Hitlera. Być może w czasie Drugiej Wojny Światowej mordowano tu także przestępców politycznych, oraz robotników zaciągniętych na przymusowe roboty.

Po wojnie zamek przez długie lata był siedzibą urzędu miejskiego i innych instytucji. Od 2001 r. Stanowi własność prywatną. Od 2006 r. funkcjonuje jako Centrum Kongresowo – Wypoczynkowe „Hotel Zamek Ryn”.

SZLAKIEM ZAMKÓW NA MAZURACH

ZAMEK W BARCIANACH

W XIV w. Barciany leżały w krzyżackiej prowincji Bartenland. Wcześniej znajdował się tu pruski gród, który został pod koniec XIII w. zdobyty przez Krzyżaków, a następnie zniszczony w 1320 roku przez Prusów. Po kilku latach rozpoczęto jego odbudowę. W latach 1377-1390 wzniesiono murowany zamek w stylu gotyckim. Prace odbywały się pod kierownictwem magistra Winricusa. Zamek od północy i wschodu zabezpieczony został fosą, natomiast od zachodu i południa otaczały go bagna i jeziora, stanowiąc naturalną ochronę budowli. Posiadał dwie baszty, przedzamcze najprawdopodobniej znajdowało się po stronie wschodniej. Budynek wzniesiony został w dużej mierze z cegły, podmurowania natomiast były kamienne. Plan zamku stanowi prostokąt o wymiarach 55-58m, pośrodku znajduje się dziedziniec. Od południa dziedziniec otoczony jest wysokim murem, pozostałe strony zwieńczone są wielopoziomowymi skrzydłami, a najstarsze z nich, skrzydło wschodnie, wznoszono już od początku prac przy budowie zamku. Naroża zwieńczone są trzema wieżami. Uważa się, że skrzydło zachodnie zostało wybudowane pierwotnie jako mur obronny w połowie XIV wieku. Pod koniec XVI w. poddano je rozbudowie i przekształcono w spichlerz. Mazury domki

Winrich von Kniprode zarządził pierwszą przebudowę zamku. Podwyższono skrzydło wschodnie i północne. Pierwsza przebudowa została wykonana na polecenie wielkiego mistrza Winrycha von Kniprodego. Następnie wzniesiono kondygnację obronną i mocno wysuniętą poza obręb murów basztę ogniową. Pierwotnie zamek pełnił funkcję siedziby komtura, nieco później krzyżackich komorników. Zamek funkcjonował jako koszary dla zakonnego rycerstwa, tutaj znajdował się również magazyn żywności. W tamtym okresie budowla składała się z pewnością z kaplicy, refektarza, kuchni, browaru oraz stajni. noclegi Mazury

Obiekt został zniszczony podczas wojny trzydziestoletniej, ale wkrótce potem odbudowano go, tracił jednak sukcesywnie znaczenie militarne, przejmując rolę ośrodka gospodarczego i handlowego oraz magazynu zapasów żywności.

Wnętrza zamku zostały przebudowane dopiero niedawno, w XIX i XX wieku. W roku 1915 zamek spłonął, ale po raz kolejny obiekt przeszedł renowację. Do dziś zachowało się skrzydło wschodnie oraz pozostałości skrzydła północnego. Po wojnie wyremontowany zamek należał do PGR, potem wystawiła go na sprzedaż Agencja Rolna Skarbu Państwa. Mazury pokoje do wynajęcia

ZAMEK W EŁKU

Przekazy źródłowe Hanneberga, Hartknocha, a także „Encyklopedyja Powszechna” Samuela Orgelbranda z 1861 roku podają informację, że zamek w Ełku powstał w 1273 roku za panowania Wielkiego Mistrza von Sangershausena. Natomiast w kronice Jana z Posilge możemy przeczytać, że zamek wybudowano w 1389 roku, a zleceniodawcą był ówczesny komtur z Bałgi Ulrich von Jungingen. Zamek, znajdujący się na wyspie Jeziora Ełckiego, na terenie byłej osady jaćwieskiej, pierwotnie był drewniany, jednakże na początku XV w. stanowił już budowlę murowaną. Obiekt przede wszystkim pełnić miał funkcję militarną, a także bazę wypadową do najazdów na Litwę. Służył również za siedzibę wójta. Po roku 1410 strażnicę zajęły siły polskie, a pięć lat później zamek był we władaniu księcia mazowieckiego. Wojna trzynastoletnia przyniosła budowli zniszczenia, mimo to pod koniec XV w. zamek odbudowano i umocniono. Przed rokiem 1525 załoga zamku liczyła około 20 osób, obiekt składał się z zamku głównego i przedzamcza. Budynek główny znajdował się na wschodniej stronie wyspy, tam też umiejscowiono strażnicę, natomiast po stronie zachodniej były liczne budynki gospodarcze i stajnie. Po sekularyzacji komturie i wójtostwa zakonne zostały zmienione na starostwa. Utworzono takie również w Ełku. W zamku swoje siedziby miały w zamku Urząd Sprawiedliwości, Powiatowa Komisja Sprawiedliwości, Sąd Powiatowy i Grodzki oraz Sąd Krajowy i Powiatowy. Do najdostojniejszych gości zamku należą marszałek napoleoński Ney oraz car Aleksander I. Mazury agroturystyka

Wokół zamku krążą różne legendy, najbardziej znaną jest chyba opowieść o podziemnym tunelu pod dnem jeziora prowadzącym do pobliskiego kościoła, za pomocą którego obiekt ma być połączony z miastem. Niektórzy twierdzą, że dzięki temu tunelowi miejscowa ludność podczas „potopu szwedzkiego”, gdy tereny okoliczne zostały najechane przez Tatarów, schroniła się w murach zamku. Obiekt wielokrotnie przysłużył się mieszkańcom jako schronienie przed pożarami nawiedzającymi miasto, jednakże sam spłonął w 1833 roku. Najbardziej ucierpiało rzecz jasna wnętrze. Mury obwodowe i jego kształt zdołały przetrwać, a wnętrze przekształcono. W XIX w. w przyzamkowym ogrodzie powstało więzienie, które działało aż do 1970 roku. Wyspa, na której znajduje się zamek, łączy się teraz z zachodnim brzegiem jeziora przez usypaną pod koniec XIX wieku groblę, a z miastem – wymurowanym na początku XX wieku mostem. Mazury domki do wynajęcia

W 2010 roku lokalny przedsiębiorca zakupił kompleks zamkowy od miasta. Zgodnie z warunkami umowy ma za zadanie zmodernizować zamek z przeznaczeniem na kompleks hotelowy.

ZAMEK W BARCZEWIE

To nieistniejący już dzisiaj zamek, nie mniej jednak ważny z punktu widzenia ówczesnego Państwa Krzyżackiego i Prus. Po nadaniu praw miejskich Barczewu, w 1364 roku, Henryk z Łajs, został mianowany przez biskupa Jana II Styprocka zasadźcą. W 1380 roku biskup wzniósł w obrębie umocnień miejskich zamek, pełniący odtąd rolę siedziby biskupów warmińskich aż do czasów rozbiorów. Zamek, zniszczony w roku 1414, odbudowano, ale już pod koniec XVI w. został strawiony przez kolejny pożar, niedługo potem odremontowany i nadal pozostał we władaniu kapituły warmińskiej. Pod koniec XVIII w. obiekt po raz kolejny dosięgnął ogień, co rozpoczęło lawinę rozbiórek zamku. W 1826 roku częściowo na terenie zamku wzniesiono szkołę ewangelicką.

Resztki zamku znajdują się przy ulicy Nowowiejskiego 9. Ocalało jedno skrzydło mieszkalne z elementami architektury gotyckiej, a także sklepienia piwnic i resztki ściany południowej.

ZAMEK W BARTOSZYCACH

Krzyżacki zamek w Bartoszycach nie zachował się do dzisiejszych czasów, ale jego odegrał kluczową rolę w osiedlaniu się Braci Zakonu na tych terenach, jako że założony został jako jeden z pierwszych twierdz Zakonu na terenie Prus.

Pierwsze umocnienia w Bartoszycach powstały w zakolu Łyny. W pierwszej połowie XIII w. Krzyżacy wykorzystali pozostałości grodziska, wznosząc tutaj drewniano-ziemny zameczek, który już dwadzieścia lat później zdobyli pruscy powstańcy. Zakonnikom udało się go odbić, jednakże pożar strawił obiekt w latach siedemdziesiątych XIII w.

Wybudowany na jego miejsce zamek był murowany, znajdowała się tutaj siedziba prokuratora podległego komturowi w Bałgii. W okolicy powstawały osiedla, dlatego też w roku 1326 Dietrich von Altenburg nadał Bartoszycom przywilej lokacyjny. W 1440 roku Bartoszyce przystąpiły do Związku Pruskiego. 6 lat później wycofały swoje uczestnictwo, jednakże mieszkańcy w dalszym ciągu nie byli przychylnie nastawieni Krzyżakom. Wkrótce potem wybuchło powstanie, które zajęło zamek i zniszczyło go, jednak po kilku miesiącach skapitulowano.

Zniszczony zamek nie wrócił już do swojej formy z czasów świetności. Jego starsze mury wykorzystano do budowy siedziby starostów książęcych. Na początku XX w. przeniesiono tutaj siedzibę starostwa powiatowego. Budynek spłonął niemal doszczętnie podczas drugiej wojny światowej. Ponad 200 lat po zniszczeniu zamku, Krzysztof Hartknoch wykonał miedzioryt – panoramę Bartoszyc z zamkiem, jednak nie można go uznawać za stuprocentowo wiarygodne źródło. Obecnie na terenie dawnego zamku znajduje się zalesione wzgórze, a u jego podnóża rekreacyjny Park Elizabeth. Fundamenty zamku są całkowicie zasłonięte, ale najnowsze możliwości techniczne pozwalają na ich odsłonięcie i zbadanie. Do niedawna nie prowadzono także żadnych prac archeologicznych na terenie zamku. Niemniej jednak powstał projekt, w którego ramach zakłada się odsłonięcie i częściową rekonstrukcję zarysu fundamentów zamku na Wzgórzu Zamkowym wraz z murami obronnymi.

ZAMEK W BEZŁAWKACH

Pierwsza wzmianka kronikarska z początku XV w. mówi, że do Bezławek powrócił z wyprawy na Litwę komtur Wilhelm von Helfenstein. Łatwo więc wywnioskować, że wzniesiony tu przed 1400 rokiem gotycki zamek mógł spełniać rolę strażnicy i bazy wypadowej w ekspansji na Litwę. Został zbudowany na terenie niezamieszkałym, opustoszałym, być może, w zamyśle twórcy, miał być twierdzą zabezpieczającą Kętrzyn od południa, zwłaszcza, że miejsce, na którym wzniesiono obiekt, jest niezwykle niedostępnym wzgórzem w pobliżu rzeki Dajny. Jednoznacznie sugeruje to funkcję obronną. Mury obwodowe zostały wzniesione na planie prostokąta o wymiarach 42,3 x 51,8 m. Początkowo mury otaczały dziedziniec z trzech stron, na północy natomiast znajdowało się skrzydło mieszkalne. Zbudowane z cegły, na kamiennym fundamencie. Składało się z dwóch kondygnacji mieszkalnych i trzeciej pełniącej funkcje obronne. W 1513 roku, w czasie odbudowy po zniszczeniach z przełomu wieków XV i XVI, zamek przebudowano i nadano mu charakter sakralny, na dawnym dziedzińcu utworzono cmentarz, a wschodnia część murów wzbogacono o bramkę z malowaną inskrypcją. Wtedy to dobudowana została również kruchta, a podziały między piętrami zlikwidowano. W początkach XVIII w. powstała okazała dzwonnica W XVI w. Od XVI w. do końca lat 70. XX wieku kościół służył za zbór wspólnocie ewangelicko-augsburskiej. Na początku lat 80. Ubiegłego wieku wszedł w posiadanie katolików, a kilka lat później poddano go częściowej renowacji.

ZAMEK W BRATIANIE

W latach 1343-1359 w widłach Drwęcy i Welu wznoszono zamek krzyżacki. Korzystne położenie terenu, obecność moczarów, bagien i grząskich terenów, z pewnością przyczyniły się do wyboru właśnie takiej lokalizacji siedziby wójta podległego wielkiemu mistrzowi w Malborku. Plan obiektu z początków XIX w. ukazuje zamek jako dwuczęściową budowlę, składającą się z zamku właściwego, o planie kwadratu, otaczającego dziedziniec wewnętrzny, naroża zwieńczone zostały czterema wieżami oraz przedzamcza, otoczonego murem wzmocnionym basztami.

Tuż przed bitwą po Grunwaldem, wielki mistrz Zakonu, Ulrich von Jungingen, pojawił się w pierwszych dniach lipca 1410 roku w bratiańskim zamku. Na rzece zbudowano 12 mostów, mających ułatwić armii krzyżackiej przeprawę. Obiekt zajęty został tuż po bitwie przez siły polskie, jednakże pierwszy pokój toruńskich przyznał zamek Krzyżakom. Wojna trzynastoletnia i drugi pokój toruński sprawiły, że zamek ostatecznie znalazł się w rękach Polaków. Został siedzibą starostów królewskich i tę rolę pełnił aż do rozbiorów. W roku 1785 władze pruskie podjęły decyzję o częściowej rozbiórce budowli. Dalsze losy zamku są kontrowersyjne, z pewnością popadł on w ruinę i do dziś zachowały się jedynie pozostałości murów przedzamcza.

ZAMEK W DĄBRÓWNIE

W niewielkim przesmyku pomiędzy jeziorami Wielkim i Małym Dąbrowskim, znajdują się ruiny zamku krzyżackiego z początków XIV w. Wzniesiono go najprawdopodobniej w 1319 roku na polecenie komtura Lutera Braunschweiga. Zamek początkowo pełnił funkcję siedziby wójta krzyżackiego. Kiedy okoliczna osada uzyskała prawa miejskie, zaczęto budować mury kamienno-ceglane, a w ich obręb włączono zamek – bez przedzamcza, oddzielony od miasta jedynie parkanowym murem. W 1410 roku polskie wojska, które podążały na Grunwald, doszczętnie zrujnowały zamek, jednak na jego miejscu wybudowano kolejny obiekt, ukończony w 1516 roku. W późniejszych latach zamek należał do Hansa von Gablentza, następnie do rodziny Olesnitzów i wreszcie do Finck con Finckensteinów, którzy to zamek powiększyli, przebudowali i nadali mu charakter barokowy. Po przejściu w posiadanie rodziny von Megenborn i Straussów, dokonano przebudowy wnętrza. Ostatnie zmiany architekturze zamku miały miejsce na początku XX w. W czasie drugiej wojny światowej budynek zniszczono i już go nie odbudowano. Do lat 70. Ubiegłego wieku zachowało się południowe skrzydło. Teraz możemy podziwiać jedynie resztki murów zewnętrznych.

ZAMEK W GIŻYCKU

Pomiędzy jeziorami Mamry i Niegocin skrywa się skrzydło zamku krzyżackiego. Pierwsza wzmianka o obiekcie pojawiła się w 1340 roku, a mówi o urzędującym w tym miejscu prokuratorze, z czego można łatwo wywnioskować, że sam zamek powstał nieco wcześniej. Jak to Krzyżacy mieli w zwyczaju, wybrali miejsce doskonałe pod względem obronności, otoczone jeziorami. Ponadto zamek wraz z fortecami w Ełku, Piszu, Rynie i Węgorzewie stanowił szlak chroniący wschodnie granice państwa zakonnego.

Budowla nie była chyba najszczęśliwszym obiektem, wiele razy niszczona, potem odbudowywana. Wzniesiono ją na planie prostokąta, a głównymi materiałami budulcowymi były kamień i cegła. Czterkondygnacyjna, posiadała cztery naroża z dwuskokowymi przyporami W latach 60. XVI w. dobudowano na dachu renesansowe szczyty.

W roku 1361 zamek został spalony przez wojska litewskie pod dowództwem Kiejsuta. Odbudowa miała miejsce dopiero po około 30 latach. Zamek pierwotnie miał być najprawdopodobniej jednoskrzydłowy z przedzamczem, które pełniło funkcje gospodarcze. W skład kompleksu wchodziły piwnica, browar, zbrojownia. W czasie wojny trzynastoletniej zamek spłonął, i znów odbudowany został z opóźnieniem, bo pod koniec XV wieku.

Po sekularyzacji zamek stał się siedzibą starosty, nastąpiła rozbudowa i rozwój przedzamcza. Na początku XVII w. dobudowano cztery niskie skrzydła mieszkalno-gospodarcze. Po tych zabiegach obiekt przybrał formę renesansową. Kolejny pożar wybuchł w 1749 roku, kiedy to zniszczony został pierwotny budynek główny oraz jedno z dobudowanych skrzydeł. Zniszczenia naprawiono na początku XIX wieku, po kilkudziesięciu latach pobliski teren przeznaczono do celów obronnych, a wiązało się to niestety z jego częściową rozbiórką. Pod koniec XIX w. obiekt zamieszkiwali komendanci twierdzy Boyen. Zamek stał się podczas pierwszej wojny światowej kwaterą Paula von Hindenburga. Od 1957 roku zamek był wykorzystywany jako obiekty turystyczny, w 2008 roku uszkodzeniu uległa jedna ze ścian, toteż obiekt zmodernizowano i odrestaurowano, dzisiaj mieści się w nim Hotel St. Bruno.

ZAMEK W DZIAŁDOWIE

Zamek wznosić rozpoczęto w 1306 roku, kiedy to biskup chełmiński odstąpił te tereny. Dogodna lokalizacja, czyli wszechobecne mokradła, a także sama rzeka Działdówka, sprawiła, że zamek zyskał na walorach obronnych. Stał się on siedzibą prokuratora zakonnego, a następnie wójta. Budowla powstała wokół dziedzińca na planie kwadratu o boku 46 m. Zamek otoczono wysokim murem oraz fosą. Dwie wieże – masywna obok bramy i smuklejsza od strony podjazdu również pełniły funkcje obronne. Do dzisiaj zachowało się południowo-zachodnie skrzydło zamku, nazywane Domem Dużym, a także obszerna sala pełniąca niegdyś rolę refektarza i kaplicy. W kompleksie znajdowały się też browar, młyn i folusz. W skład zespołu wchodził zamek główny i przedzamcze, które niejako łączyło zamek z miastem.

Zamek był wielokrotnie przedmiotem walk między wojskami krzyżackimi czy pruskimi a polskimi, litewskimi i szwedzkimi. W XVII wieku przebudowano go w stylu renesansowy, Później był stopniowo rozbierany, ale pod koniec XIX postanowiono go odnowić. Po uszkodzeniach spowodowanych walkami na frontach drugiej wojny światowej, odbudowano zachodnie skrzydło zamku z refektarzem z gotyckimi sklepieniami oraz dziedziniec. W tej części budowli swoją siedzibę ma Urząd Miasta.

ZAMEK W KĘTRZYNIE

Na miejscu pruskiej osady Rast nad rzeką guber, Krzyżacy około 1329 roku wznieśli drewnianą strażnicę, 30 lat później zastąpiono ją murowanym zamkiem, który stał się siedzibą prokuratora, potem urzędów i załóg krzyżackich, służył również jako baza wypadowa do najazdów na Litwę. Zamek składał się z trzech skrzydeł, od strony zachodniej zamknięty został kurtynowym murem, w którym mieściła się brama wjazdowa. Kompleks nie posiadał przedzamcza i wież, ale na narożach znajdowały się trzy baszty. Obiekt poddawany był licznym przebudowom w XVI i XVII w. Podczas ostatniej z nich wzniesiono cylindryczną wieżę na dziedzińcu, który – na wysokości stropu – obiega drewniana galeryjka. W zamku oraz w folwarku, który do niego przylegał, mieściły się kuchnia, browar, młyn, piekarnia, spichlerz, spiżarnia, zbrojownia, prochownia, kaplica, a także więzienie.

W XVII wieku zamek uległ zniszczeniu, a w czasie odbudowy obniżono skrzydło północne, dotychczas najwyższe, do poziomu pozostałych skrzydeł. Rozbiórkę zewnętrznych fortyfikacji rozpoczęto w I połowie XVIII w., pod koniec roku 1797 w zamku wybuchł pożar i zniszczył część budowli. W latach 1911-1912 miasto wykupiło obiekt, przeznaczając część pomieszczeń na mieszkania, dlatego też dokonano poważnych przeróbek w okresie przedwojennym w celu adaptacji na cele mieszkaniowe i biurowe – przede wszystkim przebito nowe duże otwory okienne. Znajdowało się tu biuro niemieckiej Trzeciej Brygady piechoty. W latach 30. XX w. przeprowadzono niewielkie prace renowacyjne na terenie zamku. Wkrótce potem siedzibę miał w obiekcie również urząd finansowy. W czasie wojny przebudowano część piwnic zamkowych pod skrzydłem północnym w celu przystosowania ich do pełnienia funkcji schronu przeciwlotniczego. Na początku lat 40. przebudowano zachodnią część piwnic znajdujących się pod skrzydłem północnym, z przeznaczeniem na schron przeciwlotniczy. Wojska radzieckie w roku 1945 zajęły Kętrzyn i spaliły zamek, który odbudowano w latach 60. XX w. dzięki staraniom Wojewódzkiego Konserwatora Zabytków. Podwyższono dachy, skrzydła południowe i wschodnie, a także dodano jedno piętro w gotyckim stylu w skrzydle północnym. Obecnie wewnątrz zamku znajdują się Biblioteka Miejsca oraz Muzeum Regionalne im. Wojciecha Kętrzyńskiego, w piwnicach północnego skrzydła działa bractwo rycerskie.

ZAMEK W NIDZICY

Zamek w Nidzicy został wybudowany w latach 70. XIV w. Już na początku kolejnego stulecia swoją siedzibę miał tutaj krzyżacki prokurator. Obiekt budowano głównie z cegły, natomiast budulec podmurówki stanowił kamień. Zamek okalają obronne krużganki wewnętrzne i zewnętrzne. Fasadę zdobią piękne, strzeliste gotyckie okna. W jednej z zamkowych sal do dzisiaj przetrwały freski z przełomu XIV i XV w. W środkowej części zamku znajdował się refektarz z malowidłem ściennym przedstawiającym św. Weronikę pośród aniołów, sąsiadujący z kancelarią wójta. Ostatnie piętro zachodniej części zamku pełniło funkcje czysto obronne, toteż tam znajdowały się spichrze i krużganki ochronne. Wieże zostały zwieńczone bogato zdobionymi dachami. W piwnicach znajdowało się więzienie, natomiast nad bramą dwukondygnacyjna zamkowa kaplica. Nieopodal niej rozlokowano pomieszczenia dla gości oraz mieszkania wójta i kapelana. Służba zbrojna zakwaterowana została w skrzydłach bocznych zamku. Do pomieszczeń mieszkalnych wschodniego skrzydła można było dostać się jedynie schodami wieży, wieńczącej południowo-wschodnie naroże. W rozbudowanym przedzamczu znajdowały się stajnie i inne budynki gospodarcze, zamieszkiwali tam rzemieślnicy i służba.

W początkach XIX w. stacjonowali tutaj żołnierze francuscy, którzy przyczynili się w znacznym stopniu do zniszczenia zamku. Przed popadnięciem w całkowitą ruinę obiekt uratował radca sądowy Ferdynand Tymoteusz Gregorovius, który zaproponował odbudowę zamku i utworzenie w jego murach siedziby sądu, więzienia, a także pomieszczeń mieszkalnych. Chciał, by w ramach podziękowania wybudowano mu pomnik. Monument ów stanął po 70 latach od śmierci radcy w zamkowym parku. Podczas drugiej wojny światowej zamek został zbombardowany przez wojska rosyjskie i spłonął. W latach pięćdziesiątych rozpoczęto odbudowę obiektu, który oddano do użytku w 1965 roku.

Dzisiaj w zamku swoje siedziby mają Muzeum Ziemi Nidzickiej, Nidzicki Ośrodek Kultury, Bractwo Rycerskie Komturii Nidzickiej, pracownia rzeźby i miejska biblioteka oraz hotel i restauracja.

ZAMEK W MORĄGU

Około 1280 roku wzniesiono w Morągu, oblanym przez wody jeziora Morąskiego z trzech stron, drewnianą strażnicę krzyżacką, która to stała się siedzibą prokuratora i była własnością komturstwa elbląskiego. Pięćdziesiąt lat później podniesiono Morąg do rangi wójtostwa, wtedy też strażnicę przekształcono w murowany zamek warowny. Prace budowlane trwały jednak blisko pół wieku. Zamek stanowił samodzielny obiekt obronny, ponieważ nie został włączony do murów miasta, umocniono go więc głęboką i szeroką fosą, a także murem obronny. Zamek początkowo składał się z trzech skrzydeł i wieży we wschodnim narożniku.

Obiekt stał się siedzibą starostów książęcych, ich funkcję objęła rodzina Dohnów, którzy w końcu XVI wieku przenieśli się do nowo wybudowanej renesansowej rezydencji w granicach miasta. Po opuszczeniu przez nich zamku, budowla zaczęła niszczeć, na początku XVII w. rozebrano wieżę wschodnią. Obiekt niszczał coraz bardziej, w XIX w. pozostało już tylko północno-zachodnie skrzydło, w którym mieściła się szkoła. Po latach dobudowano drugie skrzydło. Z biegiem lat zamek niszczał. Zachowało się jedno skrzydło oraz drobne fragmenty murów. W 2001 roku został kupiony przez prywatnego właściciela, który pracuje nad jego odbudową. Plany rekonstrukcji dotyczą wieży, prawego skrzydła zamku oraz zwodzonego mostku prowadzącego do pobliskiego kościoła.

ZAMEK W OLSZTYNKU

Po utworzeniu samodzielnej komturii w Ostródzie potrzebowano bardziej wysuniętej w kierunku Kujaw i Mazowsza strażnicy, której budowę rozpoczęto z polecenia komtura Winricha von Hohensteina. Budowę warowni w Olsztynku ukończono w roku 1370. Zamek został zbudowany na planie prostokąta, dziedziniec zamykały trzy skrzydła, natomiast od strony północnej otaczał go mur. W największym północnym skrzydle mieszkali urzędnicy zakonni. Wzdłuż dwóch pozostałych części zamku biegły od strony dziedzińca okazałe krużganki. W południowym skrzydle znajdował się refektarz, zbrojownia i komnaty dla gości. Zamek zawierał również izbę zakonnego komornika, kuchnię, piekarnię, piwnicę i spichrze na poddaszu.

Po bitwie pod Grunwaldem zamek został zasiedlony przez księcia Janusza I Starszego wraz z załogą, jednak po pokoju toruńskim obiekt wrócił w ręce Krzyżaków. Zamek często zostawał w rękach Polaków, by potem szybko wrócić we władanie Zakonu. W czasie wojen szwedzkich mieścił się tutaj na terenie przedzamcza arsenał.

Do końca XVII wieku zlikwidowano większość gotyckich elementów obronnych, z elewacji zniknęły otwory strzelnicze, które zastąpiły prostokątne okna Później zamek zaczął niszczeć i pod koniec XVIII w. został w dużej części rozebrany. Pozostał jedynie parter skrzydła południowego i fragmenty zachodniego skrzydła.

W latach 1847-1849 wykorzystując gotyckie mury próbowano zrekonstruować zamek, który nabrał cech neogotyckich. W odbudowanych budynkach umieszczono szkołę. W czasie wojen światowych mury zamkowe nie zostały oszczędzone, ale już w latach 1946-1954 odbudowano je i ponownie przekazano na cele szkolnictwa. Po II wojnie światowej zachowały się fragmenty zamku włączone w budynek szkolny oraz piwnice z krzyżowymi sklepieniami. Obecnie stanowi budynek Zespołu Szkół im. Krzysztofa Celestyna Mrongowiusza.

ZAMEK W OSTRÓDZIE

Pierwsza z krzyżackich budowli ostródzkich była drewniano-ziemna i podlegała komturowi dzierzgońskiemu, nową budowlę wzniesiono kilkadziesiąt lat później z inicjatywy komtura ostródzkiego von Hohensteina. Pod koniec XIV w. istniały więc dwie budowle zamkowe, stara i nowa, obie zostały spalone podczas najazdu wojsk litewskich księcia Kiejsuta.

Zamek wkrótce potem odbudowano, umocniono oraz otoczono głęboką i wypełnioną wodą fosą oraz murem. Fosę zasypano dopiero w XVIII w.

Przygotowując się do nowej wojny z Polską, zamek odbudowano w latach 1407–1410 na planie zbliżonym do obecnego, z tym że lepiej go umocniono, otoczono murem i fosą. Fosa była głęboka i wypełniona wodą. Zasypano ją dopiero w XVIII wieku. Wjazd do zamku znajdował się od strony zachodniej przez zwodzony most nad fosą, następnie przez podwójną bramę wjazdową z bloków granitowych. W podzamczu ulokowane zostały browar, młyn i kuźnia. Od strony wschodniej widać było stajnie, szopy, spichlerze i inne budynki gospodarcze. Piwnice zamkowe wykorzystywane były jako magazyny i zbrojownie. Na pierwszym piętrze znajdowały się komnaty braci, jadalnia, sala rycerska, a kaplica usytuowana była w skrzydle południowym. Pod strażnicami z gankami dla straży znajdowały się więzienne lochy. Istniały tu także pomieszczenia urzędowe, prochownia, magazyn soli oraz sala sądowa nad bramą główną.

Niestety podczas wielkiego pożaru Ostródy pod koniec XVIII w., wieża i wschodnie skrzydło zamku uległy poważnym uszkodzeniom, rozebrano je i dokonano przeróbek w całym zamku. Do gotyckiego parteru, ocalałego w katastrofie, dobudowano kolejne piętro. Zamek w czasie drugiej wojny światowej został doszczętnie zniszczony, ale w latach 70. Ubiegłego wieku rozpoczęto odbudowę obiektu. Dzisiaj w zamku mieści się Ośrodek Kultury, galeria, biblioteka i muzeum.

ZAMEK W PASŁĘKU

W X w., w miejscu, gdzie obecnie znajduje się zamek, znajdował się już dobrze ufortyfikowany pruski gród Pasłęka. Krzyżakom nie od razu udało się zdobyć to miejsce, jednakże w 1297 roku wielki mistrz Meinhardt założył tu na prawie chełmińskim miasto. W początkach XIV w. stanął w tym miejscu zamek, ulokowany na cyplu otoczonym przez rzeką Wąską. Obiekt zbudowany został na planie prostkąta, w murze, od południowej strony znajdował się wjazd, natomiast mur północny sąsiadował z mieszkalnym, dwukondygnacyjnym budynkiem wykonanym z cegły o wymiarach 12 x 51m. Z zamku prowadziło podziemne przejście do wsi Robity, oddalonej o trzy kilometry.

Po bitwie pod Grunwaldem zamek był w rękach Polaków, pokój toruński przywrócił go jednak Krzyżakom. W czasie wojny trzynastoletniej wojska Korony i Litwy ponownie zdobyły budowlę, ale drugi pokój toruński, ustalając nowe granice państwa zakonnego, spowodował, iż obiekt znów znajdował się w rękach zakonników. Wkrótce potem przeniósł się tutaj elbląski komtur, wtedy też dobudowano zachodnie skrzydło zamku. W 1521 roku mieszczanie elbląscy zdobyli zamek i w rok później wysadzili w powietrze. Odbudowa została zainicjowana przez książąt Pruskich Albrechta i Jerzego, wzniesiono wschodnie skrzydło, dobudowano również od północy dwie cylindryczne wierze.

Na początku XIX wieku w zamku znajdował się szpital wojskowy, szkoły, kaplica ewangelicka oraz składy. Podczas drugiej wojny światowej został spalony, obecnie jednak jest całkowicie odbudowany, mieści siedzibę Rady Miejskiej, Izbę Pamięci, bibliotekę, kino oraz świetlicę dla dzieci.

ZAMEK W PISZU

Nieistniejący już zamek wzniesiony został w stylu gotyckim najprawdopodobniej w pierwszej połowie XIV w. Zbudowany nad rzeką Pisą był na planie prostokąta z wewnętrznym dziedzińcem. W drugiej połowie XIV wieku został doszczętnie zniszczony podczas najazdu Litwinów. Po odbudowie spłonął w końcu XVII wieku. Od 1787 roku w rękach prywatnych właścicieli. W XIX w. rozebrano dużą część budynków i murów obronnych. Przez kolejne stulecie zamek trwał w niezmienionej formie, ale podczas drugiej wojny światowej prawie całkowicie zniknął z planu miasta. W latach 60. XX w. władze nakazały ostateczną rozbiórkę obiektu, toteż dzisiaj jedynymi pozostałościami budowli są fragmenty muru znajdującego się w parku nad rzeką Pisą. W 2004 roku prowadzono na tym terenie badania archeologiczne, które stanowią podstawy do podjęcia prób ustalenia dokładnego wyglądu zamku i być może jego odbudowę w przyszłości.

ZAMEK W RESZLU

W połowie XIV w. Biskup Jan z Miśni zainicjował budowę murowanego zamku, która trwała pół wieku. Dzieło kontynuował jego następca, Jan II Styprock. Zamek składał się wówczas z jednego skrzydła, w centrum znajdował się dziedziniec, z pozostałych stron otoczony murem. Kolejna faza budowy związana była z biskupem Henrykiem III Sorbomem. Przy murze zachodnim powstało mniejsze skrzydło. W tej formie zamek zachował się do dziś. W północno-zachodnim narożniku wybudowano potężną wieżę.

W drugie połowie XV w. Reszel włączono do Polski. W początkach XVI w. powstał tutaj mur obronny, wkrótce potem rozpoczęto prace remontowe przy skrzydle wschodnim, a także dobudowano wartownię przy bramie wjazdowej. Ponowna przebudowa miała miejsce za czasów kardynała Andrzeja Batorego, podwyższono wówczas wieżę, a skrzydło wschodnie stało się gościnnym. U schyłku XVIII w. budynek został przeznaczony na siedzibę więzienia. W początkach XIX w. zamek spłonął dwukrotnie. Dopiero po upływie niemal dwudziestu lat rozpoczęto odbudowę obiektu. Skrzydło południowe zmieniono na kościół ewangelicki, pozostałe skrzydła przystosowano do celów mieszkalnych, natomiast wieża wartownicza odremontowana została dopiero w ubiegłym stuleciu.

Po ostatnim remoncie budynek oddano do użytku w 1985 roku. Obecnie na zamku mieści się m.in. oddział Muzeum Warmii i Mazur w Olsztynie, hotel i restauracja.

ZAMEK W RYNIE

Między Jeziorem Ryńskim i Ołów, na wzgórzu, pod koniec XIV w. wielki mistrz zakonu krzyżackiego, Winrich von Kniprode zbudował murowany zamek w miejsce drewnianego grodu istniejącego tutaj wcześniej. Pod koniec XIV w. komturem na zamku był wielki mistrz Konrad von Wallenrode, którego postacią zainspirował się Adam Mickiewicz. Zaemk stracił na znaczeniu po zawarciu pokoju z Litwą. Z czasem stał się siedzibą jedynie niższych urzędników, takich jak prokuratorzy. W 1525 roku znalazł się w rękach polskich, do 1752 roku mieli w nim siedzibę starostowie książęcy.

Gotycki zamek wybudowany na planie czworoboku z wewnętrznym dziedzińcem był czteroskrzydłowy z przeznaczeniem dla braci rycerskiej, natomiast przedzamcze składało się z trzech skrzydeł po wschodniej stronie zamku głównego. Całość otoczona została nawadnianą fosą. W zamku znajdowały się browar, spiżarnia, zbrojownia, piekarnia, młyn, prochownia, kaplica i folwark przed zamkiem. W drugiej połowie XVII w. został wystawiony na licytację, pozostawał od tamtego czasu w rękach prywatnych, zmieniając tylko właścicieli. W drugiej połowie XIX w. władze pruskie dostosowały go do potrzeb więziennictwa. Następnie obiekt strawił pożar, a jego odbudowa trwała ponad trzydzieści lat.

W obecnym kompleksie zachowały się fragmenty murów, wieża, a w piwnicach zamkowych sklepienia. Obecnie mieści się tutaj hotel i restauracja.

ZAMEK W SZCZYTNIE

Zamek usytuowany jest pomiędzy jeziorami Długim i Domowym Małym, zachowany jest w formie częściowej ruiny. Pierwszy zamek wybudowano w formie drewnianej w drugiej połowie XIV w. na miejscu dawnej osady pruskiej. Strażnica ta została spalona niedługo po wybudowaniu przez Litwinów. Po kilkudziesięciu latach powstał na jej miejscu murowany, ceglany budynek na kamiennym cokole. Założono go na planie kwadratu, z wewnętrznym dziedzińcem i czworoboczną wieżą w południowo-zachodnim narożniku i przedzamczem z wjazdem od wschodu. Zamek posiadał cztery trójkondygnacyjne skrzydła. Zamek otoczony był murem i nawodnioną fosą. Stanowił siedzibę komtura, a potem prokuratora krzyżackiego. Został zniszczony podczas wojen polsko-krzyżackich. Przebudowano go w końcu XVI w. z polecenia margrabii Jerzego Fryderyka z Ansbach. Wtedy też zamek otoczono zewnętrznymi fortyfikacjami z czterema wieżami, którym udało się przetrwać niemal do końca XVIII w. Obiekt ulegał stopniowej rozbiórce. Przed drugą wojną światową w miejscu zamku powstał ratusz, zachowała się jedynie wieża, zwana „Wieżą Juranda”, część przedzamcza oraz fosa.

ZAMEK W SZYMBARKU

Jest to zamek zachowany jedynie w ruinie. Budowę obiektu rozpoczęto nad jeziorem Szymbarskim w pierwszej połowie XIV w. Zamek miał pierwotnie formę prostokąta z dziedzińcem, a na narożach muru posiadał kwadratowe wieże. Wjazd prowadził przez drewniany most zwodzony. W związku z wojnami polsko-krzyżackimi, obiekt został przebudowany. W XVI wieku zamek trafił w ręce rodziny von Polentzów, którzy ponownie rozbudowali zamek, by mógł on pełnić rolę rezydencji. Most zwodzony zastąpiony został murowanym, wspartym na czterech arkadach. Do końca drugiej wojny światowej zamek pozostawał w posiadaniu rodziny Finck von Fickensteinów, którzy to na przełomie XVIII i XIX w. wybudowali nowy dom mieszkalny. W czasie drugie wojny światowej zamek został zniszczony przez Rosjan, w latach późniejszych zabezpieczono obiekt, nie podjęto się jednak od razu jego renowacji. Ruiny szymbarskiego zamku pod koniec 1995 roku stały się polem bitwy z końca II wojny światowej. Volker Schlöndorff kręcił tam sceny do filmu „Król Olch”.

ZAMEK W WĘGORZEWIE

Nad rzeką Węgorapą w drugiej połowie XIV wieku wzniesiono zamek krzyżacki w stylu gotyckim na planie pięcioboku. Do drugiej połowy XV w. urzędowała tutaj krzyżacka administracja, znajdowała się tu siedziba prokuratora. Sam zamek składał się z przedzamcza i zamku głównego. Kompleks zawierał browar, spiżarnię, kuchnię i piekarnię, a także zbrojownię i kaplicę św. Katarzyny. Po wojnie trzynastoletniej zamek trafił w ręce braci von tettau, następnie zmieniał właścicieli, a po sekularyzacji państwa zakonnego, został siedzibą książęcego starosty. Przy zamku znajdował się także młyn. W XVIII wieku został przebudowany w stylu barokowym na rezydencję, a w XIX w. na więzienie. W początkach 1945 roku wnętrze zamku zostało spalone przez wojska Armii Czerwonej, mimo to XIV-wieczne mury ocalały. W początkach lat 80. XX w. odbudowano go z przeznaczeniem na bibliotekę, siedzibę Rady Miejskiej i Urząd Stanu Cywilnego. 20 lat później został jednak sprzedany prywatnej osobie i jest przebudowywany po raz kolejny w celu powstania hotelu.

Krynica zimą i latem

Krynica-Zdrój noclegi to miejsce aktywnego wypoczynku dla osób w każdym wieku.  W zimie czekają tu na Ciebie bardzo dobrze przygotowane trasy narciarskie na Jaworzynie Krynickiej, która posiada najdłuższą oświetloną trasę w Polsce, stoki narciarskie z wyciągiem krzesełkowym na Słotwinach, Azotach, przy wyciągu Henryk w centrum miasta oraz dwa wyciągi w sąsiadującym Tyliczem: Master Ski  i Tylicz Ski. Dla miłośników narciarstwa biegowego czekają nowo otwarte trasy. Najdłuższa trasa rozpoczyna się  na szczycie Góry Parkowej, kończy się w Tyliczu – pętlą w Osadzie Turystycznej  „Domki w Lesie”. Kolejnymi miejscami  dla pasjonatów biegówek są: trasa z trzema pętlami „ U Leśników” na zboczu Jaworzyny Krynickiej, trasa biegowa na Słotwinach – Azotach, oraz pętla na stadionie piłkarskim w samym centrum uzdrowiska. Dwie profesjonalne wypożyczalnie noclegi Krynica Zdrój i Tyliczu zapewnią nowoczesny sprzęt biegowy.

Ale Krynica to nie tylko narty…  Krynica pensjonaty

Lodowisko gdzie można przez cały rok bez względu na aurę pościgać się na łyżwach oraz przeżywać emocje podczas meczy hokejowych. Tuż obok poczujesz wiatr we włosach zjeżdżając na saneczkach kilometrową sankostradą. Nawet rozgrywki golfowe w Krynicy-Zdroju nie stanowią problemu na 18 dołkowym Mini Golf Parku. Dla poszukujących Krynica pokoje do wynajęcia mocniejszych wrażeń polecamy Krynicki Park Linowy oferujący trasy od najłatwiejszych dla najmłodszych do trasy extreme dla naprawdę wymagających. Jeśli chcesz poczuć się jak Robert Kubica to Tor Gokartowy w Tyliczu spełni Twoje oczekiwania. Dla kobiet mamy fitness, step, zumbę, aqua aerobic pod czujnym okiem  profesjonalnych instruktorów.  Nie sposób na koniec nie wspomnieć o licznych szlakach Beskidu Sądeckiego dostarczających niesamowitych wrażeń bardziej i mniej wytrawnym amatorom pieszych wypraw. Trasy te są przystosowane do uprawiania nordic walking oraz kolarstwa górskiego. Krynica wille